ძა ძგ ძე ძვ ძი ძლ ძმ ძნ ძო ძრ ძუ ძღ
ძობ ძოგ ძოვ ძოლ ძომ ძონ ძორ ძოღ ძოძ ძოწ
selected terms: 19 page 1 of 1
ძირახალ-ი
(მოხ., მთიულ.) მოხეური ქალამანი ზამთარში სახმარად, ძირი აქვს მთლიანი, ნაპირები კოჭებამდის ამოსხმულია, შიგ თივას უფენენ (დიალექტ., 565); ზევიდან დახურული ქალამანი (ო. ქაჯ.); ძ ი რ ა ხ ლ ე ბ-ი More…
ძობან-ი
(ქართლ., თიან., ფშ., გუდამაყრ., ხევსურ., თუშ.) შენახული საზრდო (გ. შატბერ., 117); ჭერში ჩამოკიდებული კალათა, კარიანი, 30-50 კვერ ხაჭოს იტევს (დიალექტ., 601); ლასტი ყველის შესაწყობად და More…
ძოგნა
(გურ.) უხალისოდ ჭამა, დიდხანს ღეჭვა საჭმლისა ( წითელმთა, ი. შილაკაძე ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძოვრ-ი
(გურ.) მძოვრი; ლეში; ა ძ ო ვ რ ე ბ უ ლ-ი აყროლებული, აშმორებული, ლეშად ქცეული (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძოლ-ი
(მოხ.) ძვალი (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძოლებ-ი
(მოხ.) ძველები, უფროსები (დიალექტ., 565). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძომან-ი
(იმერ.) ზარმაცი, ზანტი (ვლ. ბზვან., "ივერია", № 172, 1900; ი. ჭყონ.). ◊ (გუდამაყრ.) წნელისაგან დაწნული ლასტი (ა. ბექ., 223). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, More…
ძონძროხა
(იმერ.) დიდი და უშნო, მოუქნელი (ქალი); ძუნძულით მოსიარულე (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძონძღა
(ქვ. იმერ.) ვაზის ჯიშია, ყურძენი თეთრია, მრგვალი მარცვალი და თხელი მტევანი აქვს (მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
ძორძოყ-ი
(ქიზიყ.) See also: ძორძოხი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძორძოყინა
(ქიზიყ.) See also: ძორძოხი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძორძოხ-ი
(ქიზიყ.) დიდი ტანის მსხვილი და სქელი ადამიანი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძორძღ-ი
(ლეჩხ.) მეტად მსუქანი და ღიპიანი ადამიანი; გაბერილი მუცელი, ღიპი (მ. ალავ., 1,2). See also: გვინძღი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ძოღ, ძოღანის
(თუშ.) ზზ., სამიოდე დღის წინათ, ერთი კვირის ფარგლებში : გუშინ, გუშინწინ, ძოღი (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძოღან
(ხევსურ., მოხ.) გასულ კვირას (ა. შან.); ამას წინათ, ცოტა ხნის წინათ (ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძოძგინ-ი
(ქართლ.) ჟრჟოლვა, ძრწოლა, კანკალი, გამოწვეული ზიზღით (ი. ჭყონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძოძგირ-ი
(ლეჩხ.) ბრგე, ახოვანი (მ. ალავ., 2). ="ლამაზი და ძ ო ძ გ ი რ ი კაცი იყო." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძოწ-ი
(თუშ.) წვრილი მძივების ყელსაბამი (პ. ხუბ.). ◊ (იმერ. რაჭ.) სწორი და მაღალი (ქეგლ). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ძოწია
(ლეჩხ.) კენკეშა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9