(ქართლ.) ეშმაკი, ქაჯი, კუდიანი (მ. მესხ.); კაცი ძალიან რომ მოხუცდება და არ კვდება (თ. სალარ.). ="ღამის ჭ ა ბ უ კ ი ხარ, რა ხარო, როგორ იტან ამდენ უძილობასაო." =ქართულ More…
(ლეჩხ.) მჭადპურა, შიგნით მჭადია, გარედან პურის თხელი ფენა აქვს მთლიანად შემოკრული ("კომუნისტი", № 190, 1969). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. More…
(გურ., აჭარ.) ვაზის ამონაყარი, რქა, ლერწი, გრძელი ტოტი (გ. შარაშ.;დიალექტ., 661; ა. ღლ.). ◊ (მთიულ.) ფერად-ფერადი ძაფი, რომლითაც ქსელზე სხვადასხვა სახე გამოჰყავთ (ლ. კაიშ.). More…
(გურ.) ცუდად დაკოდილი მამალი, რომელიც ყვერულობაში ზოგჯერ მამალობას ეწევა და ამის გამო კვერცხები ულაყდება (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
(მესხ., ჯავახ.) წყლით სავსე ვედროების საზიდი სამხრე კეტი ("კომუნისტი", № 190, 1969; ი. მაისურ.). See also: ჭაკულა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(მესხ.) მოხრილი ჯოხი, რომელსაც ბოლოებში კავები აქვს; ზედ ორ ვედროს ჰკიდებენ, მხარზე იდებენ და წყალს ეზიდებიან (ქეგლ). See also: ჭაქული =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
(გურ.) კაკუნი; ე ჭ ა კ უ ნ ე ბ ა კაკუნით ჭრის, მაგ., შეშას (ა. ღლ.). ◊ (გურ.) ბურთის თამაშია თავმოკაუჭული ჯოხით (ი. ჭყონ.; ს. ჟღ.; ა. ღლ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. More…
(გურ.) წითელი მხალი, ბოსტნის მცენარეა (ა. მაყ.; ა. ღლ.; ს. ჟღ.). See also: ჭაკუნტელა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(ქართლ.) ურმის ნაწილია, ბრტყელად გათლილი სარი (მანა) ხელნაში ჩასხმული და ზეწრით გადაბმული; "ენაზე ჭ ა ლ ი არ მოედება " - ადვილად იტყვის ყველაფერს, თქმა არ გაუჭირდება (შ. ძიძ., ნ. More…
to main page 
top of page