(მეგრ., იმერ., გურ.) ასული, ქალი; მხევალი; ჭ ა ვ ჭ ა ნ ი ხ ე ჭავჭანიძის ქალი, ასული; მ ე ლ ი ხ ე მელაძის ასული, ქალი და ა. შ. (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
(ქართლ.) შეუსმენარი, თავისნათქვამა ადამიანი (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(კახ.) ღორი, რომელსაც ზურგზე მოქოჩრილი ჯაგარი აქვს (ლ. ლეონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(იმერ.) ყველაფერი ირგვლივ (ვანი, ნ. აგიაშვილი). ="ადიდებულ მდინარეს მოჰქონდა ხ ე დ ო მ ი წ ა." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
(ქიზიყ.) 1. ხე საერთოდ; 2. ხეზე აშვებული ვაზი, მაღლარსავით; 3. ჭრელი წინდა, ხე და ზედ ასული ვაზია გამოსახული (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
(ქიზიყ.) ხე, რომელიც ყვავილებს ისხამს ( წითელმთა, ი. შილაკაძე ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(კახ.) ბავშვთა თამაშობაა ერთგვარი (ა. გვენც., თ. ბერიაშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
(გურ.) საქონელი, რომელსაც ღობე არ უმაგრდება ( წითელმთა, ი. შილაკაძე ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.