ხა ხბ ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხპ ხრ ხს ხტ ხუ ხფ ხშ ხჩ ხჳ
ხვა ხვე ხვთ ხვი ხვლ ხვრ
selected terms: 89 page 1 of 5
ხვად-ი
(ხევსურ.) მამალი ცხენი; იაბო (ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვადგ-ი ლობიე
(ქვ. იმერ.) ხვადაგის (პირუტყვის) ლობიო, სოია (მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვალ-ი
(ქიზიყ.) ხარაზის იარაღი; ფეხსაცმლის ახმის ასაწევი ოდნავ ამოხრილი შინდის ჯოხი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვალ-ფსვალ-ი
(იმერ.) ხაფსვარი, წუღის კალაპოტზე დასამატებელი ჯოხები; ხვალი გრძელია, ფსვალი - სოლია პატარა, მოკლე (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი More…
ხვალაზინა-ი
(გურ.) ხალასი, სუფთა; გ ა ხ ვ ა ლ ა ზ ი ნ ე ბ უ ლ-ი ძალიან გასუფთავებული (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვალასინა-ი
(გურ.) See also: ხვალაზინაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვალდარიე
(გურ.) ჭიამაია. ბავშვები ხელისგულზე დაისვამენ და ეუბნებიან : "ხ ვ ა ლ დ ა რ ი ა, თუ ავდარია?" თუ გაფრინდა, კარგ დარს მოასწავებს (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
ხვალია-ხვალია
(ლეჩხ.) ღიტინი, იღლიაში შეღიტინება ამ სიტყვებით (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვალიება
(ქიზიყ.) საქმის გადადება ხვალისათვის, საერთოდ საქმის მიგდება და გადადება შემდეგისათვის (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ხვალმანდურ-ი
(იმერ.) სახლის სახურავსა და კედლებს შუა ცარიელ ადგილას აჭედილი ფიცარი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვამლ-ი
(იმერ.) ხომლი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვამლობა
(ლეჩხ.) საკულტო დღეობა 18 ივლისს (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვამლულა
(ლეჩხ.) ხვამლის მთიდან მონაბერი ნიავი (მ. ალავ., 3). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვანვა
(გურ.) უშნო სიცილი კბილების გადმოყრით ( წითელმთა, ი. შილაკაძე ). ="რას ი ხ ვ ა ნ ე ბ ი, დამუწე პირი!" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ხვანტ-ი
(რაჭ.) მაღლობ ადგილებს შუა დაცემული ვაკე (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვანჩ-ი
(თუშ.) ყანყრატოს ბეჭდისებრი ხრტილი (ლ. ლეონ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვანცალ-ი
(გურ., იმერ.) თევზისა და ქვეწარმავლის სწრაფი მოძრაობა (გ. შარაშ.); ახლად დაჭერილი თევზის მოძრაობა-ხტომაზე იტყვიან (ს. ჟღ.); ფხაკური, მიტრიალ-მოტრიალება (მ. ალავ., 3; ქეგლ). =ქართულ More…
ხვანცარიკ-ი
(იმერ.) მოუსვენარი მოძრაობა, წრიალი, მცდელობა (ი. ქავთ.). ="ათასი ი ხ ვ ა ნ ც ა რ ი კ ო, მაინც ვერ დეიძვრენ თავს". =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ხვანძა
(აჭარ.) ცვალებადი ცერცველა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხვანჭალ-ი
(გურ.) გაბანა, გასუფთავება; გ ა ხ ვ ა ნ ჭ ა ლ ე ბ უ ლ-ი კარგად დაბანილი, გასუფთავებული (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9