ხა ხბ ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხპ ხრ ხს ხტ ხუ ხფ ხშ ხჩ ხჳ
ხი ხია ხიბ ხიდ ხიზ ხით ხიი ხიკ ხილ ხიმ ხინ ხიო ხიპ ხირ ხის ხიტ ხიფ ხიშ ხიჩ ხიც ხიწ ხიჭ ხიხ ხიჯ
selected terms: 144 page 1 of 8
ხი
(მთიულ.) ხარის, მოზვრის გარეკვის შეძახილი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიამოვნება
(ქიზიყ.) ზიანის მიყენება (ს. მენთეშ.). ="იმან თუ არავის უ ხ ი ა მ ო ვ ნ ა, ხო არ შაიძლება!" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ხიაპა/ე,-ი
(გურ.) ქათმის წიწილის ყელის ავადმყოფობაა (ს. ჟღ.). See also: თხიაპა/ე,-ი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიბა-ხუბა
(ქიზიყ.) See also: ხიბალხუბალი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიბაკ-ი
(გურ.) ბარგი, ავეჯი, ნივთები (ს. ჟღ.). See also: ხაბაკი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიბალ-ი
(ქიზიყ.) საწამლავი. ავადმყოფობისაგან (უმთავრესად ციებ-ცხელებისაგან) "მოწამლული" ადამიანი; გადატ. მწარე სიტყვის ადამიანი (ს. მენთეშ.). ◊ (ფშ.) ეშმაკი და კუდიანი ( თ. More…
ხიბალუკ-ი
(რაჭ., ლეჩხ.) ხიბალიკი, ხუმარა, მასხარა (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიბალხუბალ-ი
(ქიზიყ.) ერთმანეთში არეული ცუდი ხილეული, ადამიანს რომ აწყენს (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიბვლა
(ქიზიყ.) მოწამლვა, მოშხამვა (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიბიკ-ი
(ლეჩხ.) გარდიგარდმო დალაგებული მრგვალი ხეები, რომლებზეც ზვინს დგამენ (მ. ალავ., ოკრიბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიბლიხვანჯარა
(ფშ.) თამაშობაა ერთგვარი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიბორკალ-ი
(ლეჩხ., იმერ.) საქონლის ფეხების გასაკრავი ჭედვისას (მ. ჩიქ.ლ ვანი, ნ. აგიაშვილი). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიბრა
(თუშ.) მსხვილი ბზე (თ. უთურგ.; ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიბრაჸი
(თუშ.) გალეწვის შემდეგ დარჩენიული წვრილბზიანი პური, სვილა . . (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიდარა
(ოკრიბ.) ჩირის გასახმობი ნაგებობა (მ. ალავ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიდებ-ი
(მთიულ.) ქალამნის დაწნული ორი თასმა ფეხზე შემოსაჭერი, რომელიც საცხვირედან გამოდის (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიდკოლოტა
(რაჭ.) დროებითი სარგებლობის ხიდი : კოლოტებზე დალადებულია ფიცრები; პონტონის ხიდი ( "კომუნისტი", № 190, 1969). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ხიზ-ი
(ინგილ., ქიზიყ., ზ. იმერ.) თხის ქონი (ა. შან., 356); ერთად მოდუღებული თხის ქონი და დაფქვული აგური ან ნაცარი გატეხილი ქვევრის წასასმელად, რომ სითხე არ გაუვიდეს (ს. მენთეშ., დიალექტ., 611); More…
ხიზა
(ფშ., რაჭ.) დაგრეხილი მტკიცე ძაფი (ი. ქეშიკ.); მდინარეზე გაბმული თოკი (?) (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიზან-ი
(ხევსურ., მთიულ., გუდამაყრ., ჯავახ., მოხ.) ოჯახი (ა. შან.); ოჯახი, წვრილშვილი (დიალექტ., 575); ოჯახი, ოჯახის წევრები (დიალექტ., 650); ოჯახის წევრი, ცოლ-შვილი (ო. ქაჯ.; ს. მაკა;.; ლ. კაიშ.). More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9