ხა ხბ ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხპ ხრ ხს ხტ ხუ ხფ ხშ ხჩ ხჳ
ხი ხია ხიბ ხიდ ხიზ ხით ხიი ხიკ ხილ ხიმ ხინ ხიო ხიპ ხირ ხის ხიტ ხიფ ხიშ ხიჩ ხიც ხიწ ხიჭ ხიხ ხიჯ
selected terms: 19 page 1 of 1
ხინა-ჲ
(თუშ.) ნიჩაბი, იხმარება გახურებული თორნის გამოსაწმენდად (პ. ხუბ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინდახორ-ი
(მთიულ., ხევსურ.) ცხენის ბაგა (ლ. კაიშ.; ა. ჭინჭარ., 287). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინდე
(თუშ.) დაგრეხილი ძაფია; ქსელში ჩასაქსოვი ბაწარი (ს. მაკალ.; კ. ჭრელ., 268). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინდიკა/ე,-ჲ
(იმერ.) ჯაჯგუნა ურემი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინდრიკ-ი
(ლეჩხ.) უადგილო და უშნო ხმამაღალი სიცილი (მ. ალავ., 2). ="სუფრაზე ყველა შიაწუხა მისმა ხ ი ნ დ რ ი კ მ ა." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ხინკ-ი
(გურ.) ქონება, შეძლება, უ ხ ი ნ კ უ ა უქონელი, ღარიბი, არაფრის მქონე (ა. ღლ.). ="სხვისას ვპრაწავ თვალებს, სახში არ მაქ ხ ი ნ კ ი."
ხინკალ-ი
(ლეჩხ.) წვრილი ფიჩხი (მ. ჩიქ.). ◊ (იმერ.) ნამუსრევი, ნამცეცი (ქეგლ). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინკალა
(გურ.) რძენარევი ღომის ღომია (მ. ალავ., 3). ◊ (ქსნის ხეობ.) ატმის ჯიშია ერთგვარი (ვ. სომხიშვ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ხინკილა
(გურ.) მოხარშული ღომის ან ბრინჯის მარცვლებით შემზადებული წვენი (ა. ღლ.); ღომის, ფეტვის ან ბრინჯის წვნიანი შეჭამანდი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ხინკლ-ი
(იმერ.) ჭურჭლის ძირში ჩალექილი რამ (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინტრ-ი
(გურ.) ხრტილი, კაკნატელა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინჩლიან-ი
(ქართლ.) სუსტი ჯანმრთელობისა (თ. სალარ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინცელა
(გურ.) See also: ხინცოლია =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინცოლია
(იმერ.) აკიდო (ი. ქავთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინცურ-ი
(ქართლ.) მაგარი, ძნელად სახვნელი ნიადაგი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინძილაჸობა-ჲ
(თუშ.) ბღლარძუნი (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინჭრიკვაჸ-ი
(თუშ.) თეთრი ტალი, კაჟი (თ. უთურგ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინხილ-ი
(ქიზიყ.) ძლივ-ძლივ სიარული უძლურისა და ფეხმტკივანი ადამიანისა, ხანხალი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხინჯ-ი
(გურ.) ნარჩენი, ქოთანში ან ქვაბში ჩატოვებული საჭმელი (ა. ღლ.). ◊ (ფშ.) მავნე (დიალექტ., 596). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9