ხა ხბ ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხპ ხრ ხს ხტ ხუ ხფ ხშ ხჩ ხჳ
ხი ხია ხიბ ხიდ ხიზ ხით ხიი ხიკ ხილ ხიმ ხინ ხიო ხიპ ხირ ხის ხიტ ხიფ ხიშ ხიჩ ხიც ხიწ ხიჭ ხიხ ხიჯ
selected terms: 28 page 1 of 2
ხირა
(აჭარ.) ხირაული, გამხდარი, მაგრამ ჯანმრთელი ადამიანი, პირუტყვი (შ. ნიჟრ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხირა-ი
(გურ.) უჯიშო საქონელზე იტყვიან ( წითელმთა, ი. შილაკაძე ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხირაგა
(ლეჩხ.) სამფეხა დგამი, ხმარობენ ხარის დაჭედვისას (მ. ალავ., 1). ◊ (ლეჩხ., ოკრიბ.) ვირის კეხი (მ. ალავ., ზეპირსიტყვ.; მისივე, ოკრიბ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ხირაულ-ი
(გურ.) გოგორებზე მოწყობილი ფიცრები ტვირთის საზიდავად (ი. ჭყონ.). See also: გოგორა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხირბიტა
(ქიზიყ.) მსუნაგი, გაუმაძღარი, ჭამაში დაფეთებული; მშიერი ადამიანი; ხარბი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხირგვალა-ი
(გურ.) ნაყარ-ნუყარი, ნაფოტი, შეშა, ღორღი, ნაგავი ერთმანეთში არეული (ა. ღლ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხირება
(ფშ.) ყოფნა, დგომა (ი. ქეშიკ.). ="ეხლა მე გინდ მთელი ღამეც ფეხზე ვ ე ხ ი რ ო, რიღას მაქნისი ვარ." =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ხირეკვა
(გურ.) მოხირეკვა, ნარჩენების მოგროვება აქა-იქ (გ. შარაშ.). See also: ნაგერაი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხირიმ-ი
(ფშ., ხევსურ., მთიულ., გუდამარ.) თოფია ერთგვარი, ყირიმი ( ვაჟა, IV, ა. შან.; ს. მაკალ., ხევსურ. ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ხირკილო
(ზ. იმერ.) See also: ღირკილო =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხირკლ-ი
(მთიულ.) მუწუკი (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხირკნა
(ლეჩხ.) გამოხვრა რისამე, კირკვნა (მ. ალავ., 1). ="რავა კურდღელივით ხ ი რ კ ნ ი მაგ ძვალს?" =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ხირო
(მესხ.) უხეირო, ჯიუტი, გაუთლელი (ი. მაისურ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხირსიზ-ი
(აჭარ.) (hirsiz) ქურდი (პ. ჯაჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხირხალ-ი
(ხევსურ.) მწირმიწიანი ყანა, რომელიც ცუდ მოსავალს იძლევა (ა. ჭინჭარ., 196). ◊ (ზ. აჭარ.) ხერხემალი (შ. ნიჟარ.). ◊ (იმერ.) ყურძნის მტევნები ასხმული რკალად მოხრილ წნელზე (ლ. More…
ხირხალა
(ოკრიბ.) 1. მარხილის ჭოკი თივის, ლობიოს, სოიასა და სიმინდის ჩალის მოსატანად; 2. მზვინავისათვის თივის ან სიმინდის ჩალის კონის მისაწოდებელი ჭოკი; 3. ხის ჩანგალი - ტოტებიანი სარი, რომელზედაც More…
ხირხატ-ი
(ქიზიყ., შინგ. კახ., ქართლ.) ქვიან-ქვიშიანი ადგილი, არალამიანი; აქედან : ხ ი რ ხ ა ტ-ი ვ ე ნ ა ჴ-ი კენჭიანი ადგილის ვენახი (ს. მენთეშ.); სახნავად უვარგისი, ქვიანი მიწა (ნ. ზუკაკ., ე. More…
ხირხვალ-ი
(გურ.) ა ხ ი რ ხ ვ ლ ა ერთმანეთზე მიყოლებით ოღონდ უწესრიგოდ დაწყობა ნივთებისა, ან დადგომა ადამიანებისა; ა ხ ი რ ხ ვ ლ უ ლ-ი უწესრიგოდ მიყრილი ნივთები სიმაღლეზე; იტყვიან დაუპატიჟებელ More…
ხირხვლ-ი
(ფშ.) ნახველიანი ფურთხი (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხირხვლა
(მთიულ.) ღობის ცუდად შეღობვა (ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9