ხა ხბ ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხპ ხრ ხს ხტ ხუ ხფ ხშ ხჩ ხჳ
ხი ხია ხიბ ხიდ ხიზ ხით ხიი ხიკ ხილ ხიმ ხინ ხიო ხიპ ხირ ხის ხიტ ხიფ ხიშ ხიჩ ხიც ხიწ ხიჭ ხიხ ხიჯ
selected terms: 6 page 1 of 1
ხიფ-ი
(ხევსურ., მთიულ., ქიზიყ., ფშ.) შესაღებად გამზადებული დახვეული ნართი, შულო (ა. ჭინჭარ., 257; ლ. კაიშ.); ჴიფი, შულო (დიალექტ., 661); მოხრილ მუხლებზე ამოხვეული ძაფის კონა (ი. ქეშიკ.). More…
ხიფა
(ლეჩხ.) ძაფი, ფირფიტაზე დახვეული ნართი (მ. ჩიქ.). ◊ (ქსნის ხეობ.) ფარდაგის საქსოვად გამზადებული ერთი ხვეულა ძაფი (ვ. სომხიშვ.). ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
ხიფვა
(იმერ.) ძაფის ამოხვევა, ამოკრეფა, გამართვა გორგლიდან ან აბრეშუმის პარკიდან (დიალექტ., 674). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხიფზოლა
(ფშ.) ყინტორა, საჭმელი ძირი აქვს, თეროსა ჰგავს ( თ. რაზიკ., "ივერია", № 157, 1900; ი. ჭყონ. ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ხიფხა
(მოხ., მთიულ.) საქსოვად მომზადებული ნართის ის მხარე, რომელზედაც ნასკვები (მარყუჟები) ჯერ არ არის გაკეთებული (დიალექტ., 565; ლ. კაიშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. More…
ხიფხოლა
(ხევსურ.) ღიმი, ატოლი; მიწის ვაშლივით საჭმელია (ა. შან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9