ხა ხბ ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხპ ხრ ხს ხტ ხუ ხფ ხშ ხჩ ხჳ
ხრა ხრე ხრი ხრო ხრტ ხრუ
selected terms: 40 page 1 of 2
ხრალ
(ინგილ.) ჩაქულის მსხვილი ტოტები (მ. ჯან.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრამუნა
(ქიზიყ.) თევზია ერთგვარი (ს. მენთეშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრანცო
(ლეჩხ.) ჩავარდნილი ადგილი (მ. ჩიქ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრაო
(ქართლ.) ხრამი, წყლისაგან ჩაღრმავებული ადგილი (პ. გაჩეჩ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრაპ-ი
(რაჭ.) ღვონის უზომოდ მსმელი, გაუჯერებელი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრაშუნა
(ქსნის ხეობ.) ვაშლის ჯიშია ერთგვარი (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრეკო
(იმერ., ლეჩხ.) დიდგულა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრეკოლა
(ოკრიბ., ქვ. რაჭ.) See also: ხრეკო, ხრიკოლა =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრენგ-ი
(გურ.) 1. ურიგოდ დაყრილი ხეები ან ხის ტოტები; 2. ძველი ნივთების გროვა "ხარახურა" (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : More…
ხრეულ-ი
(ზ. იმერ.) ძველი ხალხური სიმღერა, გავრცელებული სოფ. ხრეულში (ბ. წერეთ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრეშ-ი
(იმერ., გურ.) ღორღი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრეშა
(ფშ., მოხ.) ხეხვა, ხახუნი (ვაჟა-ფშ. მც. ლექსიკ.; ო. ქაჯ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრიაკ-ი მიწა
(გურ.) ხრიოკი მიწა (გ. შარაშ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრიალა
(ქსნის ხეობ.) კაკლის ან თხილის აბმულა, აკიდო (ვ. სომხიშვ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრიანა
(ზ. იმერ.) ყვავისფრჩხილა, მცენარეა (ა. მაყ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრიგ-ი
(იმერ.) ძველი, დამტვრეული, დანგრეული, დაქონქილი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრიგალ-ი
(იმერ.) 1. ხის ბარგი-ბარხანა; ჩვეულებრივ, დაძველებული და უხეირო ავეჯი; 2. შინაური ოთხფეხი (ი. ქავთ.). ="რა ვაჭამო ამდენ სულ ხ რ ი გ ა ლ ს ამ გვალვაში." =ქართულ კილო-თქმათა More…
ხრიკ-ი
(იმერ., გურ.) მუნი (ვ. ბერ.); ერთგვარი ავადმყოფობაა, რომელიც თავზე ბალანს აცლის ადამიანს (ს. ჟღ.). ◊ (გურ.) მწარე კვახისაგან გაკეთებული საღვინე ჭურჭელი ქვევრიდან ღვინის More…
ხრიკა
(იმერ., ლეჩხ.) მწარე კვახი გულამოღებული და ჯოხზე წამოგებული წყლის ან ღვინის ამოსაღებად (ი. ჭყონ., დიალექტ., 680). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
ხრიკეტ-ი
(მესხ.) იგივეა, რაც მხარის კეტი, ჭაკული ( "კომუნისტი", № 267, 1969). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9