ხა ხბ ხდ ხე ხვ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხპ ხრ ხს ხტ ხუ ხფ ხშ ხჩ ხჳ
ხრა ხრე ხრი ხრო ხრტ ხრუ
selected terms: 8 page 1 of 1
ხრო-ი
(გურ., ფშ., იმერ.) ხროვა, მგლის ჯოგი (ა. ღლ.; ქ. სიხ.); ჯოგი, ფარა (ი. ქეშიკ.; ვანი, ნ. აგიაშვილი). ◊ (გურ.) გადატ. მაღალი, აყლაყუდა, უშნო კაცი (ა. ღლ., გურ.). "მევიდა აი ხ More…
ხროგ-ი
(იმერ.) ხმელი, გამხდარი და დიდი, ხროხი (ვ. ბერ.). ◊ (რაჭ.) შავყურძნიანი ვაზის ჯიშია (ქეგლ); ძალიან ხნიერი, მიხრწნილი კაცი ან საქონელი (ჭიორა, მ. რეხვიაშვილი). ქართულ კილო-თქმათა More…
ხროიჭ-ი
(ფშ.) ხოხოზიკი (ი. ჭყონ.). See also: ხიწიწი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრონგ-ი
(გურ.) დიდი, ზორბა, მაღალი კაცი ( წითელმთა, ი. შილაკაძე ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხრონც-ი
(იმერ.) დაბერებული, დაჩაჩანაკებული (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხროსტ-ი
(ზ. იმერ.) ვეებერთელა, ბუმბერაზი (ქ. ძოწ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხროხანა
(ოკრიბ.) ტუჩმოტეხილი დოქი, ქოთანი და მისთანანი (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ხროხინ-ი
(იმერ.) ბოხი ხმით ლაპარაკი ხმამაღლა (ქეგლ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9