(გურ.) მიწის (ნეხვის) ჭმევა სასირცხვილო მოქმედებისათვის. მაგ., მიწას ჩაუტენიდნენ პირში და შეაჭმევდნენ, თუ კაცი საზოგადოებაში მუცელს დააცემინდებდა (ქს. სიხარულიძე, გოგოლეისუბანი). More…
(ქართლ., კახ.) თოკით, სვიით ან წნელით ასხმული ყურძნის მტევნები, აგრეთვე სხვა ხილიც (მსახლი, ვაშლი, ბროწეული და სხვ.) 60-100 სმ. სიგრძისა (შ. ძიძ., ნ. კეცხ., პ. ხუბ.; დიალექტ., 646); ყურძნის More…
(ზ. იმერ.) სხლტე, ბუჩქნარი კლდის პირზე (ბ. წერეთ.). See also: ჯაგი =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
(რაჭ.) ბევრი ნახირი; ჯანდაკი, მჭლე საქონელსაც ჰქვია (ვ. ბერ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974
to main page 
top of page