ა! ა? აა აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აი აკ ალ ამ ან აო აპ აჟ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჲ აჴ აჸ
selected terms: 1,130 page 1 of 57
(მოხ., ფშ., რაჭ.) კნინობით - მოფერებითი ნაწილაკი, რომელიც თანხმოვანზე გათავებული სახელის (ზოგჯერ ზედსართავის) ფუძეს დაერთვის: ქალა, ცელა,აკავანა, მარილა (ა. ყაზბ.,I, შ. ძიძ., ვაჟა, I,ა. More…
ა!
(მოხ.) შორისდ. მწუხარებისა ( ა. ყაზბ.,Iშ. ძიძ., 496). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ა?
(ფშ., თიან., ინგილ., თუშ.) კითხვითი ნაწილაკი; ხარა? მოხვედია? ჩემს კუტუშას წაიყვანთა? (დიალექტ., 589, 596., 612; პ. ხუბ.). შდრ. :ნ. ჩუბ., დ. ჩუბ., ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის More…
აა, აა!
(გურ.) აჰა, აი; გამოხმაურება (ა. ღლ). ◊ (მოხ.) შორისდ. აღტაცებისა (ა. ყაზბ., I, შ. ძიძ., 496). შდრ. : ქეგლ ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
აამჟიეველი - ი
(ინგილ.) ასამჟავებელი, ასაფუებელია (დიალექტ., 612). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აანცება
(გურ.) აკლება, აფორიაქება (ა. ღლ.) შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აატანლა
(ინგილ.) ასაღებად, დასაპყრობად წასვლა. (გ. იმნ., 193, 209). =„წასულა. იმი ყალაჲ აატანალა“ =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ააფეთქეველ - ი
(ინგილ.) ასაფეთქებელია; აფეთქდება ( დიალექტ., 612). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ააქონს
(ინგილ.) იღებს, აიღებს ( დიალექტ, 612.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბა - და ჰა!
(ფშ.) შორისდ. მოწოდებისა =„ გაუბედე,წრუწუნავ, გაუბედე!“ აბა და ჰა! ემანგრე, ემანგრე!“ (ვაჟა - ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - More…
აბაბა - ი!
(ფშ.) შორისდ. გაკვირვება - გაოცებისა ( დიალექტ., 589). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბაბაბა -( ი)
(ფშ.) შორისდ. გაკვირვებისა. =„ ა ბ ა ბ ა, რამდენ წყალ - ადგილ გაუჩენავ, გიგო, იმ დალოცვილს ღმერთს“ ( ვაჟა - ფშ. მც. ლექსიკ.). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, More…
აბადელა - ი, აბადელია
(გურ.) მხიარული ხალხური სიმღერაა ( ა. ღლ). შდრ.: ქეგლ. =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბაზა
(ხევსურ.) ბალბა, მცენარეა (ა. მაყ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბალბვა
(კახ.) კალოზე ნალეწის ორთითით აჩეჩვა, აწეწვა, აქცევა ( ა.მარტ., გ. იმნ., 176). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბალე
(ქართლ.) I. აბა; გადატ. აბა სადა, აბა მაჩვენე ( კირიონი; შ. ძიძ, ნ.კეცხ. პ. ხუბ.) შდრ.: ქეგლ; 2. (ხევსურ.) შორისდ. აბა, აბა ერთი! ( დიალექტ, 549). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. More…
აბამბღვლა
(კახ.) ზანტად, მძიმედ ადგომა კამეჩისა ( ა. მარტ., გ. იმნ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბანდო
(ქსნ. ხეობა) ხარის პირის ასაკრავი თოფრა, კალოობისას ხარმა თავთავები რომ არ შეჭამოს (ვ. სომხიშვ.) =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, More…
აბარება
(ქართლ.) საქონლის საშენებლად აყვანა (ლ.ლეონ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
აბარძგალება გულისა
(იმერ) გულის ჩქარი აძგერება (ი. ქავთ). =ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა. წ. 1, 2. ღლონტი, ალექსანდრე. - თბილისი : განათლება, 1974.
ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9