( -
D I [

selected terms: 12,788 page 1 of 640
(თ)თჳს-თავობა
თვის დამდეგობა: =„ნ უ მ ც ა ვინ უკუე განგიკითხავს თქუენ... გინა თჳს-თავითა, გინა შაბათობითა“ Q, , კოლ. 2,16. See also: თავობა, თაობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
destillátus, a, um
1. წვეთ-წვეთად ჩამოდენილი; 2. გამოხდილი (წყალი). =ლათინურ-ქართული ლექსიკონი : ქართ.-ლათინ. შესატყვისობათა დართვით : (14000 სიტყვა). - ყაუხჩიშვილი, სიმონ, ავტ. თბ. : საბჭ. საქართველო, More…
infítias
(ბრალდ. ბრ. მრ. რ. სიტყვისა infítiae): infítias íre გადათქმა, უარზე დადგომა. =ლათინურ-ქართული ლექსიკონი : ქართ.-ლათინ. შესატყვისობათა დართვით : (14000 სიტყვა). - ყაუხჩიშვილი, სიმონ, More…
[ფხეკა]
See also: განფხეკა, მონაფხეკ-ი, მოფხეკა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
[წარმოტაცება]
მიღებული: =„განგაბნინე თქუენ, ვითარცა ქარქუეტნი, წ ა რ მ ო ტ ა ც ე ბ უ ლ ნ ი ქარისაგან უდაბნოჲთ“ O, — „განვხრწნენ იგინი,; ვითარცა ქარქუეტი, მ ი ღ ე ბ უ ლ ი ქარისაგან უდაბნოდ“ pb., იერემ. More…
კითხვითი ნაწილაკი, ეთანაბრება „-მე“ ნაწილაკს და ხშირად მასთან ერთად იხმარება: =„არა გიძიოა შენ განსვენებაჲ? G, - „არა-მე გიძიო შენ განსვენება?“ O, რუთ 3,1; ღმერთი მოქენე-მე არნა კაცთა?“ More…
ა(ღ)ქავება
«ოხრა», ბგერის გამოცემა, «აღყივება»: =„რაჲთა ყოველსა ესმოდის იგი და ა ღ უ ქ ა ვ ნ ე ს ყურნი მისნი“ O, – „რაჲთა ყოველსა, რომელსა ესმეს იგი,; ა ღ უ ქ ა ვ ნ ე ნ ყურნი მისნი“ I,–„ვიდრეღა More…
ა(ღ)ხილვის-ყოფა
«ანდეზობა», «ანდერზ-ყოფა»; მიხედვა; მოთვალიერება; აღრიცხვა: =„ა ღ ხ ი ლ ვ ა-ვ ყ ო მათ ზედა“ იერემ. 44,13; „ა ხ ი ლ ვ ა-ყო ერისა მის“ I მფ. 11,8; „ყვეს ა ხ ი ლ ვ ა ჲ ყოველთაჲ“I ეზრა,; 8,43; More…
აბა
See also: აბბა, აბა, ამბა, ანბა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.
აბა, ჰაბა
აბა, მაშ: =„დასცხერ აბა, რომლისათჳსცა-იგი გწადოდა მოგეცა შენ“ ფლკტ. 137,26; „ჰაბა, მალე ყავ, რაჲცა გნებავს“ O, I მფ. 14,7. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - More…
აბანო
საბანელი სახლი: =„შევიდა აბანოსა მას“ ფოკა 345,7; „იბანებიან აბანოებსა“ მ. ცხ. 222 г. „ადგილი იგი წოდებისა მისისაჲ აღავსო მცველმან მან აბანოჲსამან“ ატმ. 110, 8; „იყო აბანოჲ იგი, ვითარცა More…
აბბა, აბა, ამბა, ანბა
მამა: =„და იტყოდა: აბა, მამაო ჩემო“ DE, - „ და იტყოდა: აბბა, მამაო“ C, მრ. 14,36; მიუგო მათ ამბა იოანე“ მარკ. 247; „აღწერა ამბა (ანბა) იოვანე“ ლიმ. 1.6. =აბულაძე ილია. „ძველი More…
აბეზრობა
განშორება, განდგომა: =„აწ... რომელსა ვტიროდი... აბეზრობასა შენსა... ანუ განყენებასა შენსა მამისაგან სახიერისა“ მ. სწ. 120,22. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
აბმა
ჩამოკიდება: =„ბრძანა დიაკონისაჲ მის ძელსა აბმაჲ“ Sin. 8, 358 v. See also: ბმა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.
აბრეშუმ-ი:
=„ვფუფუნებდეთ სამოსლითა, ჩჩჳლითა და თხელითა, ქსოჲლითა სელისაგან და აბრეშუმისა, ზეზითა და ჭიჭნაურითა“ A-92,235. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - More…
აბჯარ-ი
(აბჯრისა) საჭურველი, იარღი: =„არარაჲ არს უსარგებლესი აბჯარი და უმკუეთელესი მახჳილი მტერთა მიმართ“ მალ. 121,20; „ზოგი აბჯრისა მათისაჲ...; დაუტევეს შიშისაგან“ S-1141, 514. See also: More…
აბჯრის-დამაბნეველი
საჭურვლის, იარაღის გადამყრელი; =„ნუ იქმნები შენ მჴედარ ჩუკენ, აბჯრის-დამაბნეველ“ მ. სწ. 13,23. See also: ბნევა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა More…
აგარა
See also: აგარაკი =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აგარაკ-ი, აგარა
„ქუეყანაჲ საქმარი“, „დაბა“, სოფელი, ყანა, „ველი“: =„რაჲთა მივიდენ გარემოსა აგარაკებსა“ C, - „რაჲთა წარვ՜დენ გარემო დაბნებსა“ DE, მრ. 6,36; „ექუს წელ დასთესო აგარაკი შენი“ O,; ლევიტ. 25,3; More…
აგება
See also: აღგება, აგება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9