ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) - Terms starting with ‘ა’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ

selected terms: 730

1 2 3 4 .. 37 Next >>

page 1 of 37

ა: კითხვითი ნაწილაკი, ეთანაბრება „-მე“ ნაწილაკს და ხშირად მასთან ერთად იხმარება: =„არა გიძიოა შენ განსვენებაჲ? G, - „არა-მე გიძიო შენ განსვენება?“ O, რუთ 3,1; ღმერთი მოქენე-მე არნა კაცთა?“ More…
ა(ღ)ქავება: «ოხრა», ბგერის გამოცემა, «აღყივება»: =„რაჲთა ყოველსა ესმოდის იგი და ა ღ უ ქ ა ვ ნ ე ს ყურნი მისნი“ O, – „რაჲთა ყოველსა, რომელსა ესმეს იგი,; ა ღ უ ქ ა ვ ნ ე ნ ყურნი მისნი“ I,–„ვიდრეღა More…
ა(ღ)ხილვის-ყოფა: «ანდეზობა», «ანდერზ-ყოფა»; მიხედვა; მოთვალიერება; აღრიცხვა: =„ა ღ ხ ი ლ ვ ა-ვ ყ ო მათ ზედა“ იერემ. 44,13; „ა ხ ი ლ ვ ა-ყო ერისა მის“ I მფ. 11,8; „ყვეს ა ხ ი ლ ვ ა ჲ ყოველთაჲ“I ეზრა,; 8,43; More…
აბა: See also: აბბა, აბა, ამბა, ანბა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.
აბა, ჰაბა: აბა, მაშ: =„დასცხერ აბა, რომლისათჳსცა-იგი გწადოდა მოგეცა შენ“ ფლკტ. 137,26; „ჰაბა, მალე ყავ, რაჲცა გნებავს“ O, I მფ. 14,7. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - More…
აბანო: საბანელი სახლი: =„შევიდა აბანოსა მას“ ფოკა 345,7; „იბანებიან აბანოებსა“ მ. ცხ. 222 г. „ადგილი იგი წოდებისა მისისაჲ აღავსო მცველმან მან აბანოჲსამან“ ატმ. 110, 8; „იყო აბანოჲ იგი, ვითარცა More…
აბბა, აბა, ამბა, ანბა: მამა: =„და იტყოდა: აბა, მამაო ჩემო“ DE, - „ და იტყოდა: აბბა, მამაო“ C, მრ. 14,36; მიუგო მათ ამბა იოანე“ მარკ. 247; „აღწერა ამბა (ანბა) იოვანე“ ლიმ. 1.6. =აბულაძე ილია. „ძველი More…
აბეზრობა: განშორება, განდგომა: =„აწ... რომელსა ვტიროდი... აბეზრობასა შენსა... ანუ განყენებასა შენსა მამისაგან სახიერისა“ მ. სწ. 120,22. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
აბმა: ჩამოკიდება: =„ბრძანა დიაკონისაჲ მის ძელსა აბმაჲ“ Sin. 8, 358 v. See also: ბმა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.
აბრეშუმ-ი:: =„ვფუფუნებდეთ სამოსლითა, ჩჩჳლითა და თხელითა, ქსოჲლითა სელისაგან და აბრეშუმისა, ზეზითა და ჭიჭნაურითა“ A-92,235. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - More…
აბჯარ-ი: (აბჯრისა) საჭურველი, იარღი: =„არარაჲ არს უსარგებლესი აბჯარი და უმკუეთელესი მახჳილი მტერთა მიმართ“ მალ. 121,20; „ზოგი აბჯრისა მათისაჲ...; დაუტევეს შიშისაგან“ S-1141, 514. See also: More…
აბჯრის-დამაბნეველი: საჭურვლის, იარაღის გადამყრელი; =„ნუ იქმნები შენ მჴედარ ჩუკენ, აბჯრის-დამაბნეველ“ მ. სწ. 13,23. See also: ბნევა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა More…
აგარა: See also: აგარაკი =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აგარაკ-ი, აგარა: „ქუეყანაჲ საქმარი“, „დაბა“, სოფელი, ყანა, „ველი“: =„რაჲთა მივიდენ გარემოსა აგარაკებსა“ C, - „რაჲთა წარვ՜დენ გარემო დაბნებსა“ DE, მრ. 6,36; „ექუს წელ დასთესო აგარაკი შენი“ O,; ლევიტ. 25,3; More…
აგება: See also: აღგება, აგება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აგებულ-ი: See also: აღგება, აგება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აგებულება: სხეული, ტანი, აღნაგობა, შედგენილობა: =„დალპების... ყოველივე აგებულებაჲ მისი“ მ. ცხ. 317v; „განვიცადე საკჳრველად აგებულებაჲ ჩემი“ ბალ. 70,12; „უკუეთუ ვინ მორკინლობასა ისწავლიდეს, აქუნდეს More…
აგვა: აწმენდა, აღება: =„მტუერი, რომელ აგავის ქარმან პირისაგან ქუეყანისა“ ფს. 1,4. See also: გვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
აგზება, აგზებული: See also: აღგზება, აგზება, აღგზნება, აგზნება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აგიარო: See also: აღსაარება, აღსარება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.

ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

1 2 3 4 .. 37 Next >>

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS