მღვიმე, ორმო, თხრილი: =„მოკლა ლომი იგი გ ო ბ ს ა მას შინა“ II მფ. 23,20; „აღმოქმენით ნაღუარევსა მას გ ო ბ ე ბ ი“ IV მფ, 3,16. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
კოშკი; «პირღო»: =„დაადგინა იგი გოდოლსა ზედა მის ტაძრისასა“ მთ. 4,5; „გ ო დ ლ ი თ გ ა ნ საებგუროჲთ ვიდრე ქალაქთა მათამდე ძნელთა“ IV მფ.; 18,8;„მეგობარი სარწუნოჲ გოდოლი არს ძლიერი“ ზირ. More…
გვარი: =„მრავალნი კაცთაგანნი... იქადიან გ ო ვ ა რ ს ა და ტომობასა ქუეყანისა ნათესავთასა და იტყჳან: „მე იგი ვინმე ვარ და მისი შვილი; ვარ“ მ. სწ. 106,4. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
სენი სიყვითლისა: =„იყოს ქუეყანასა ზედა... გ ო ი ნ ი გინა მკალი“ II ნშტ. 6,28. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
თაფლი ფიჭისა: =„უტკბილეს არიან იგინი უფროჲს თაფლისა მის გოლეულისა“ ფს. 18,11. See also: გოლ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
მხნე, გმირი, უძლეველი: =„იგი იყო გ ო ლ ი ა თ“ ქ. ცხ. 150,10; „იყო... კაცი ერთი გ ო ლ ი ა თ ი“ ქ. ცხ. 57,5. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ფისი: =„გომიზი ხეთაჲ და სძე მისვე მზისა და მისვე მიზეზისაგან გამოვლენ“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 74,5; „მიჩუენეს მე გუ მ ი ზ ი უდაბნოისაჲ“; მრკ. 248r. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
კოკა, «ღომორი»: =„ათი გუერდი არს გ ო მ ო რ“ O, – „ათნი კოტჳლნი არიან ღ ო მ ო რ“ pb., ეზეკ. 45,14. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
to main page 
top of page