( -
D I [

ზა ზე ზი ზმ ზნ ზო ზრ ზუ ზღ ზჱ ზჳ
ზუა ზუგ ზუე ზუზ ზულ ზურ ზუფ
selected terms: 21 page 1 of 2
ზუავ-ი
გოროზი, ამაყი: =„ზ უ ა ვ ი იგი ნაბუქოდონოსორ“ მ.ცხ. 15v. See also: ზუაობა, მზუაობარ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ზუაობა
გაამაყება, ამაყობა, ზვიადობა, ამპარტავნობა, დიდების-მოყვარება: =„სირცხვილი არს... რაჲთა უცხოსა ზედა ქველის-საქმესა ვ ზ უ ა ო ბ დ ე“ მ.ცხ. 170v; „მაგისთჳს ნუ ზ უ ა ო ბ“ მ.ცხ. 196v;; More…
ზუარ-ი
See also: მეზუარე =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ზუარაკ-ი
«ჴბო», «ჴარი», «ჴარი ჴბო»; მსხვერპლი: =„დაკლან ზ უ ა რ ა კ ი წინაშე უფლისა“ G, —„დაკლან ჴ ბ ო ჲ იგი წინაშე უფლისა“ O, ლევიტ. 1,4; „არა ჰჴნა ზ უ ა რ ა კ ი თ ა; და ვირითა ერთბამად“ G, —„ნუ More…
ზუგია
=„(საკუმეველი)... სანდლითა და ფრჩხილითა... და ზ უ გ ი ი თ ა სწორად შეიზავების“ H—622, 20r. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
ზუება
«შობა»: =„ირემნიცა ი ზ უ ნ ე ს ველსა გარე და დაუტევნეს ნუკრნი“ I, — ირემნი ველთა ზედა ი შ ვ ე ბ ო დ ე ს და დაუტევებდეს“ pb., იერემ. 14,5. See also: მეზუებ-ი, მზუელ-ი, უზუებ-ი More…
ზუელვა
გაცინვა, გამოჯავრება: =„სიტყუათა შენთა გ ი ზ უ ე ლ ვ ი დ ე ს“ O, ზირ. 27,26. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ზუერ-ი
ბაჟი, ხარკი, გამოსაღები: =„რომელთა გამოიღიან ხარკი ანუ თუ ზ უ ე რ ი“ მთ. 17,25; „მისცემდით უკუე ყოველთა თანა-ნადებსა... საზუერესა ზ უ ე რ ი“; ჰრომ. 13, 7. See also: მეზუერე, საზუერე More…
ზუზღა
«წყლულება», წყლული, ბალღამი: =„ძაღლნიცა ჰლოშნიდეს ზ უ ზ ღ ს ა მისსა (წ ყ ლ უ ლ ე ბ ა თ ა მისთა DE)“ ლ. 16,21; „მოჰბანა ზ უ ზ ღ ა ჲ იგი წყლულებათა; მათთაჲ“ ანდ.-ანატ. 212,3; „ზ უ ზ ღ ა ჲ More…
ზულევა
«შთამოგორება»: =„გინა ბგერაჲ განმაკრთობელი და ზ უ ლ ე ვ ა ჲ კლდეთაჲ“ O, სიბრძ. სოლ. 17,18. See also: დაზულევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ზურგ-გატეხილ-ი
=„ნუ მოვალნ... ზ უ რ გ-გ ა ტ ე ხ ი ლ ი ანუ ნახევარ-ჴმელი“ pb., —„არა მოუჴდეს კაცი... ზ უ რ გ-ტ ე ხ ი ლ იყოს ანუ მხუჱვროან“ G, ლევიტ. 21,20. See also: გატეხა, გატეხილ-ი =აბულაძე ილია, More…
ზურგ-ი
=„ზ უ რ გ ი მათი გარე შეგაქციეს“ O, ნეემ. 9,17; „ზ უ რ გ ი ჩემი მივსცე გუემად“ O, ეს. 50,6; ზ უ რ გ ი მათი შეაქციეს; შეურაცხებით“ O, ზაქ. 7,11; „განიტეხა ზ უ რ გ ი და მოკუდა“ O, I მფ. More…
ზურგ-ტეხილ-ი
«ზურგ-გატეხილი»: =„არა მოუჴდეს კაცი... ზ უ რ გ-ტ ე ხ ი ლ იყოს ანუ მხუჱვროან“ G, —„ნუ მოვალნ... ზ უ რ გ-გ ა ტ ე ხ ი ლ ი ანუ ნახევარ-ჴმელი“; pb., ლევიტ. 21,20. See also: ტეხილ-ი More…
ზურგება
გადარჩენა: =„მეწამლეთა ნუ ზ უ რ გ ე ბ ი თ“ O, —„მისანთა ც ო ც ხ ა ლ თ ა ყ ო ფ ა დ ნუ დ ა უ ტ ე ვ ე ბ თ“ pb., გამოსლ. 22,18. See also: ზურგ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
ზურგით
უკან, «უკუანა»: =„კარი შემოიწება ზ უ რ გ ი თ“ O, —„კარი განიჴშა უ კ უ ა ნ ა თჳსსა“ pb., დაბ. 19,6. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ზურგით კერძო
«უკუანა კერძო», «უკუანაჲთ», უკანით: =„მოუჴდა იგი ერსა შორის ზ უ რ გ ი თ კ ე რ ძ ო“ DE,— „მოვიდა იგი შორის ერსა მას უ კ უ ა ნ ა კ ე რ ძ ო“ C, მრ. 5,27;; „მოუჴდა ზ უ რ გ ი თ კ ე რ ძ ო“ More…
ზურგით მოტჳრთე
ტვირთის მზიდველი: =„შეკრიბა სოლომონ სამეოცდაათიათასი კაცთა ზ უ რ გ ი თ მოტჳრთეთაჲ“ M, II ნშტ. 2,2. See also: მოტჳრთე =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ზურგის-შექცევა
შებრუნება =„ზ უ რ გ ი შ ე ა ქ ც ი ე ს“ M, II ნშტ. 29,6. See also: შექცევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ზურგის-ძუალ-ი
ხერხემალი: =„ზ უ რ გ ი ს-ძ უ ა ლ ი მისი - რკინაჲ დასხივებული“ O, იობ. 40,14. See also: ძუალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
ზურმუხტ-ი
smaragdus: =„თუალნი მისნი იყვნეს ზ უ რ მ უ ხ ტ ი ს ა და ბივრიტისანი“ ქ. ცხ. 83,10. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9