( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მდა მდგ მდე მდი მდო მდრ მდუ მდღ
selected terms: 50 page 1 of 3
მდაბალ-ი
«დამდაბლებული», «დაგლახაკებული», დავრდომილი, შეჭირვებული, მცირე, მშვიდი, არა ამაყი: =„იხარებდენ ძუალნი მ დ ა ბ ა ლ ნ ი“ (დ ა მ დ ა ბ ლ ე ბ უ ლ ნ ი Ⴂ)“ Ⴀ, ფს. 50,10; „აღამაღლნა მ დ ა ბ ა ლ ნ More…
მდაბიო, მდაბიო-ნ-ი
გლეხი, ერისკაცი: =„იგინი მ დ ა ბ ი ო ნ ი არიან, შვილნი უგუნურთა და უპოვართანი“ ანდ.-ანატ. 218,1; „დედანი მ დ ა ბ ი ო თ ა გ ა ნ ნ ი და აზნაურთაგანნიცა ჰყოფდეს მასვე სახესა“; ანდ.-ანატ. More…
მდაბლად
არა ამაყად: =„ჴამს... პყრობაჲ... მშჳდად და მდაბლად გონებაჲ ჩუენი“ მრთ. S, ოქრ.-მარხ. და იონ. 110,4. See also: მდაბალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; More…
მდაბლება
See also: მდაბალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მდაბურ-ი, მდაბიურ-ი
სოფლელი, გლეხი: ="ესე ყოველი მიჰმადლა მ დ ა ბ უ რ თ ა“ მრთ. A, ანტ. დ. 20r; „მ დ ა ბ ი უ რ ნ ი იყვნეს და უსწავლელნი“ მ. ცხ. 91r“; „რომლისათჳს მ დ ა ბ ი უ რ ნ ი იგი ხრიდეს თავთა მათთა“ More…
მდგმო
თანაზომიერი, კეთილად შედგმული: =„იყო მ დ გ მ ო გუამითა და მრთელ და ჴმელ ჴორცითა“ მ. ცხ. 336v. See also: დგომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა More…
მდგომ-ი
(ზედა-მდგომი, თანა–მდგომი, წინა-მდგომი) «მდგომარე», ვინც დგას: =„იხილა კაცი, მ დ გ ო მ ი პირის-პირ მისსა“ G, ისუ ნ.5,13. See also: დგომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
მდგომარე
(თანა-მდგომარე, წინაშე-მდგომარე) «მდგომი», დამდგარი, აღმართული: =„ერთმან ვინმე, მის თანა მ დ გ ო მ ა რ ე მ ა ნ, აღმოიჴადა მახჳლი“ მრ. 14,47; „იხილა კაცი ერთი, მ დ გ ო მ ა რ ე წინაშე მისსა“ More…
მდგომელ-ი
(ზედა–მდგომელი, წინაშე–მდგომელი.) See also: დგომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მდგომელობა
(ზედა-მდგომელობა, შუა-მდგომელობა) See also: მდგომელ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მდგურ-ი
«მწირი», დამდგომი, მგზავრი მოსასვენებლად: =„ვითარცა ჴსენებაჲ მ დ გ უ რ ი ს ა ჲ ერთ დღისაჲ წარვიდა“ O, ― „ვითარცა საჴსენებელი მ წ ი რ ი ს ა ერთსა დღესა წარჴდა“ pb., სიბრძ. სოლ. 5,15. More…
მდე:
=„ვიდრე აქა დღედმ დ ე“ მთ. 27,8; „გოდლითგან საებგუროჲთ ვიდრე ქალაქთა მათამ დ ე“ O, IV მფ. 18,8; „იოჰანჱსამ დ ე წინაწარმეტყუელებდეს“ მთ. 11,13; „ვიდრე მეფეთამ დ ე; სპარსთასა“ O, I ეზრა More…
მდებ-ი
(თანამდები) See also: დება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მდებარე
დადებული: =„იხილნა რაჲ ჩჩჳლნი ორნივე,ზოგად მ დ ე ბ ა რ ე ნ ი უსულოდ ერთსა ზედა ცხედარსა“ მ. ცხ. 184v; „მყოვარ ჟამ მ დ ე ბ ა რ ე იყო“ მ. ცხ. 90r: See also: დება, ქუემდებარე, More…
მდებება, მდებობა
(თავს-მდებება/მდებობა.) See also: დება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მდებელ-ი
(თავს-მდებელი, შჯულისა-მდებელი.) See also: დება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მდებლობა
See also: შჯულის-მდებლობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მდედება
(დამდედება.) ბერება See also: დედა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მდედრ-ი
«ნეზუ», «დედალი»: =„გინათუ წულებრივთა, ანუ თუ მ დ ე დ რ თ ა გ ა ნ...(შესწირავს)“ G,- „შესწირვიდეს... გინათუ ვერძსა, გინათუ ნ ე ზ უ ს ა“ O, ლევიტ. 3,1; „ნუ...იქმთ... მსგავსებასა მამრისა; More…
მდედრებრივ-ი
დედალი, მდედრი: =„წულებრივითგან ვიდრე მ დ ე დ რ ე ბ რ ი ვ ა დ მ დ ე განავლინეთ გარეშე ბანაკისა“ G, რიცხ. 5,3. See also: მდედრ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9