მრავალმეტყველება: =„მარხვაჲ ჭეშმარიტი იგი არს... მოთმენაჲ გულის-თქუმათაჲ, განყენებაჲ ე ნ ო ვ ნ ე ბ ი ს ა ჲ“ ბალ. 164,14. See also: ენოან-ი, ენოვან-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
ხელსახოცი, მანდილი: =„შთადვა იგი გუადრუც-სა შინა და ზედა კერძო მისა ე ნ ქ ე რ ი“ ლიმ. 94,8. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
მეფის ნაცვალი, დიდი მთავარი: =„რაჲთა შექმნან იგი ე პ ა რ ხ ო ს ა დ დიდისა პრეტორისა“ მ. ცხ. 310v; „წარავლინა ერმოგინე დიდებული ეპრახოსი“ H—341,3. See also: ეპარხოსობა, ეპრახოსობა More…
მეფისნაცვლობა: =„აქუნდა პატივი ე პ რ ა ხ ო ს ო ბ ი ს ა ჲ.“ H—341,57. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
=„ჯერ-არს ე პ ი ს კ ო პ ო ს ი ს ა, რაჲთა უბრალო იყოს“ 1 ტიმ. 3,2. See also: ეპისკოპოსობა, მთავარეპისკოპოს-ი, საებისკოპოსო =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
=„უკუეთუ ვინმე ე პ ი ს კ ო პ ო ს ო ბ ი ს უნდეს“ I ტიმ. 3,1. See also: ეპისკოპოს-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ზედამდეგი, მოძღვარი მუშებისა, მიწის-მოქმედთა: =„ყოვლისა უფროჲს ე პ ი ს ტ ა ტ ი ს ა თ ჳ ს, რომელ არს მუშათა უხუცესი“ ი.-ე. 43, 20. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
წიგნი, წერილი: =„ესმა რაჲ ბერსა მას ე პ ი ს ტ ო ლ ჱ იგი მამისა პიმენისი“ მ. ცხ. 223r; „მიიღო ოდესმე მამამან ანტონი ე პ ი ს ტ ო ლ ჱ, მიწერილი; მეფისა კოსტანტისი“ მ. ცხ. 232v; „ფრიად More…
«დამხედვარი»: =„ორნი ე პ ი ტ ი რ ი ტ ი ს ნ ი, რომელ არიან დ ა მ ხ ე დ ვ ა რ ნ ი, დაედგინნეს“ ი.-ე. 34,16. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«გუნდი», „შესაკრებელი», «ნათესავი», «ბანაკი», «მჴედრობა», «ძალი», ჯარი, ხალხი, «ერი»: =„იუდა წარიყვანა ე რ ი“ DE, —„იუდა წარიყვანა მის თანა გ უ ნ დ ი ერთი“ C, ი. 18,3; „ყოველი იგი ე რ ი More…
=„მოიღო ე რ ბ ო ჲ და სძჱ და ჴბოჲ იგი, რომელ შექმნა“ O, დაბ. 18,8; „მოწუელის სძჱ და იქმნა ე რ ბ ო“ O, იგ. სოლ. 30,33;; „ე რ ბ ო ს ა და თაფლსა ჭამდეს“ I, ეს. 7,15. =აბულაძე ილია, More…
52-ე: =„წელსა მას ე რ გ ა ს ი ს ს ა და მ ე ო რ ე ს ა მეფობდა ფაკეა“ O, IV მფ. 15,27. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page