55: =„ე რ გ ა ს ი ს დ ა ხ უ თ წელ მეფობდა“ M, II ნშტ. 33,1. See also: ერგასისეულ-ი, ერგასეულ-ი, ოთხას ერგასის-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ორმოცდაათის მეთაური: =„დაადგინენ იგინი მათ ზედა... ე რ გ ა ს ი ს-თ ა ვ ა დ“ O, გამოსლ. 18,21. See also: თავ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ორმოცდაათი: =„დასხდა... ას–ასი და ე რ გ ა ს ი ს-ე რ გ ა ს ი ს ი“ მრ. 6,40; „მიავლინა... ე რ გ ა ს ი ს ნ ი იგი კაცნი“ O, IV მფ. 1,9. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
50 წლისა: =„ვიდრე ე რ გ ა ს ი ს წ ლ ა მ დ ი ნ ნ ი“ G, რიცხ. 4,30. See also: წლამდინ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ორმოცდაათ-ორმოცდაათი: =„დასხით კაცები ეგე... ე რ გ ა ს ი ს ე უ ლ ი (ე რ გ ა ს ე უ ლ ი C)“ ლ. 9,14. See also: ერგასის-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
სახელოსნო: =ვეცხლის-მჭედელნი ვინმე იყვნეს ერთსა ე რ გ ა ს ტ ე რ ს ა“ Q — 240,168. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ერეტიკოსი: =„კაცი ორგული ე რ ე ს ი ო ტ არს ყოველთა გზათა მისთა“ ფიზ. XVI, 24. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«თითო»: =„შეწიროს მისგან ე რ თ-ე რ თ ი“ G, — „მიართუას მისგანი თ ი თ ო ჲ“ O, ლევიტ. 7,14. See also: ერთ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«სხუაჲ იგი», «მეორე»: =„მოეგო... ვითარცა ე რ თ ი ი გ ი“ DE— „მოეგო… ვითარცა ი გ ი ს ხ უ ა ჲ“ ლ. 6,10; „ბრძანა ე რ თ ი ს ა ჲ მ ი ს წარმოდგინებად“; I,—„ბრძანა წარმოდგინებაჲ მ ე ო რ ი ს ა More…
«მერმე», მეორე: =„იყო... ე რ თ ი ს ხ უ ა ჲ მარიამ“ DE,—„იყო... მ ე რ მ ე მარიამი“ C, მთ. 27,61. See also: სხუა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ერთხელ კიდევ: =„განმაძლიერე მე ე რ თ გ ზ ი ს-ღა კუალად, ღმერთო“ მსჯ. 16,28. See also: გზის =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
სანდოდ: =„ე რ თ გ უ ლ ა დ იქმოდეს“ O, IV მფ. 22,7. See also: ერთგულ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.