( -
D I [

selected terms: 12,788 page 175 of 640
ექუსყურ-ი
ექვსკუთხოვანი: =ბ. კეს.-ექს. დღ. See also: ყურ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ეშმაკ-ი
სატანა, მაცთური, ბოროტი, ავი სული: =„ე შ მ ა კ ი ე შ მ ა კ ს ა განჰჴდის მთ. 12,26; „ვხედევდ მე ეშმაკსა ვითარცა ელვასა, ზეცით გარდამოვრდომილსა“ ლ. 10,18;; ყოველნი კერპნი წარმართთანი ე შ მ More…
ეშმაკეულ-ი
ეშმაკისაგან გვემული, მთვარეული; ეშმაკისეული: =„ვითარ-იგი ცხოვნდა ე შ ა კ ე უ ლ ი იგი“ ლ. 8,36; „თუ ე შ მ ა კ ე უ ლ ვინმე იყოს“ ოქრ., მრხ. და იონ. 100,18;; „ბოროტად ე შ მ ა კ ე უ ლ არს“ More…
ეშმაკეულობა
ეშმაკისაგან გვემულობა, მთვარეულობა: =„მოავლინე... სნეულებაჲ ანუ ეშმაკეულობაჲ“ მ.ცხ.102. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
ეშმაკთ-საყუარელ-ი
ეშმაკის საყვარელი: =„ბევრწილად ე შ მ ა კ თ-ს ა ყ უ ა რ ე ლ ო“ ფლკტ. 139,17. See also: საყუარელ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
ეშუ
ღორი გარეული, ტახი: =„განრყუნა ე შ უ მ ა ნ მაღნარისამან“ ფს. 79,14; „ვხედავთ... ე შ უ ს ა, (რომელსა) აქუს ბუნებასა შინა თჳსსა საჴმარი განრინებისათჳს; თჳსისა“ გრ. ნოს-კაც. აგებ. 152,21; More…
ეჩუა
მცირე ეჩო: =„იოსებცა დააგდო ეჩუაჲ მისი“ ღ.შობ. 187,28; „წარიღეს თანა წერაქჳ და ე ჩ უ ა ჲ“ H—341,567. See also: ეჩუე, ეჩუ =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ეჭუ
See also: ეჭუა, ეჭუეულ-ი, საეჭუ, საეჭუელ-ი, უეჭუელად, უვეჭუელად, შეეჭუება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ეჭუა
ეჭვიანობა, ფიქრი: =„რომელსაცა ვ ე ჭ უ მე“ ფს. 118,39; „არა ე ჭ უ დ ე შენ შიშსა მას სიკუდილისასა“ O, ზირ. 9,18; „არავინ გონიერთაგანი; ჰგონებდეს, გინა თუ ე ჭ უ დ ე ს, ვითარმედ More…
ეჭუან-ი
See also: ეჟუან-ი, ეჭუან-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ეჭუეულ-ი
ეჭვიანი: =„ოდესმე სიღრმესა წყალთასა ზედა ვლენედ და არა დაინთქნიან და არცა ე ჭ უ ე უ ლ იქმნიან“ მ. სწ. 300, 27. See also: ეჭუ =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ეჯიბ-ი:
=„მაშინ საურმაგ, ეჯიბი ვახტანგისი, განვიდა“ ქ.ცხ. 173,13. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ეჰა
«ვაჲ»: =„ე ჰ ა“ DE,— C, მთ. 27,40; „ეჰა, საკჳრველ“ მრთ. A, ოქრ.-ფერჴთა ბან. 97; „ეჰა, DE,— „ვაჲ“ C, მრ. 15,29; „ე ჰ ა“ ვარ. 919;; „ე ჰ ა, საკჳრველი დიდებული!“ ი.ე. 56,25. =აბულაძე More…
ყოლა: =„არა მ ი ვ ი ს ქმარი“ ი. 4,17; „მამაჲ გ ჳ ვ ი ს ჩუენ აბრაჰამი“ მთ. 3,9; გჳვის ჩუენ ძმაჲ“ O, დაბ.43,6; „ვითარცა ცხოვარნი,; რმელთა არა უ ვ ი ნ მწყემსი“ III მფ. 22,17. =აბულაძე More…
ვაება
«აღკუმინვა», ვაის თქმა; ტირილი და გლოვა: =„არავინ ა ღ ი კ უ მ ი ნ ა, არავინ ძეთა ისრაელისათამან ენითა თჳსითა“ M — „არა ი ვ ა ა არცა ერთმან ძეთა ისრაჱლისათამან; ენითა თჳსითა“ G, ისუ ნ. 10, More…
ვაზ-ი
«ნასხლევი», ვენახი: =„ვ ა ზ ს ა გამობმულ“ იპ. რომ. -კურთხ. ისაკ და იაკობ. 80,13; განვარდა იგი გარე, ვითარცა ვ ა ზ ი, განჴმა“ C, — „განვარდეს; გარე, ვითარცა ნ ა ს ხ ლ ე ვ ი და განჴმა“ DE, More…
ვაზირ-ი
See also: ვაზირება, სავაზირო =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ვაზრ-ი
საფხეკი, ქლიბი; კეტი, კომბალი: =„მოწყჳდნა ტაპარაკითა და ვ ა ზ რ ი თ ა რკინისაჲთა O, II მფ. 12,31; „ვაგრძნობ ცემასა ამას ვ ა ზ რ თ ა ს ა“ ვარ. 809; „ვ ა ზ რ ი თ ა; ოთხგანვე დაშჭირდეს“ ვარ. More…
ვაკე
ველი, ბარი: =„იყო საცხოვარი მრავალი... ვ ა კ ე ს ა“ M, II ნშტ. 26,10; „ზედა კერძო მისსა (სართულისასა) ოდესმე არნ ვ ა კ ე“ ბ. კეს.-ექუს.დღ. 43,9. See also: განვაკება, დავაკება, ვაკება, More…
ვაკება
სწორება: See also: ვაკე =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9