თავდახრილი: =„მივიწინეთ... თ ა ვ დ ა დ რ ე კ ი ლ ნ ი და გულგანპებულნი ბნელსა მას გარესკნელისასა“ მ.სწ. 92,6. See also: დადრეკა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
=„ბრძანა... დამოკიდებაჲ მისი თ ა ვ დ ა მ ო ქ ც ე ვ ი თ ჰაერთა ზედა“ Sin.— 11,47v. See also: დამოქცევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
(თავის-ი) თავიანთ-ი =„არა ჩემთჳს მოსრულ არიან, არამედ თ ა ვ ი ე თ საქმისათჳს“ მ.ცხ. 233v. . See also: თავ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«თჳსით», «თჳსით თავით», თავად: =„თ ა ვ ი თ თ ჳ ს ი თ ქუეყანამან მან გამოიღის ნაყოფი“ C,— თ ჳ ს ი თ თ ა ვ ი თ ქუეყანაჲ ნაყოფსა გამოიღებს“ მრ. 4,28;; „თჳთ თ ა ვ ი თ თ ჳ ს ი თ მივალს მის More…
«პირით-კერძო»: =„თავადი წვა თ ა ვ ი თ-კ ე რ ძ ო“ C,— თავადი იყო პ ი რ ი თ-კ ე რ ძ ო მის ნავისასა“ DE, მრ. 4,38. See also: კერძო =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
თვისი, მისი: =„არა ეძიებნ თ ა ვ ი ს ა ს ა“ I კორ. 13,5; „იქმნნეს თუ კაცმან ღმერთნი თ ა ვ ი ს ა დ“ I, იერემ. 16,20. See also: თავ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
თავმოყვარე: =„იყვნენ კაცნი თ ა ვ ი ს-მ ო ყ უ ა რ ე“ II ტიმ. 3,2. See also: მოყუარე =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
პატივის ან სიყვარულის მწყალობელი; მდაბალი: =„შეურაცხთა თ ა ვ ი ს-მყოფელ იგი არს“ რიფს. 173,2. See also: მყოფელ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
(განმათავისუფლებელ-ი, განთავისუფლება, თავისუფლება.) «განთავისუფლება»: =„ვითარ შენ იტყჳ, ვითარმედ: თ ა ვ ი ს უ ფ ა ლ ი ქ მ ნ ე თ?“ C, — ვითარ-ეგე შენ იტყჳ, ვითარმედ: გ ა ნ ს თ ა ვ ი ს უ ფ More…
to main page 
top of page