მადლიანი, მადლობელი: =„ესეცა ორნი იპოებიან კაცისა თანა მ ა დ ლ ი ე რ ი ს ა“ O, ზირ. 18,17;• „მ ა დ ლ ი ე რ ვარ მისა“ I ტიმ. 1,12. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
«მადლობა»: =„ნუ აზრახებ... კაცსა თუალბოროტსა მ ა დ ლ ი ე რ ე ბ ი ს ა თ ჳ ს“ O, — „დაჰფარე განზრახვა თანა-მოშურნისა; მ ა დ ლ ო ბ ი ს ა თ ჳ ს“ pb., ზირ. 87,13. See also: მადლ-ი =აბულაძე More…
მადლობის გადახდა: =„ამის ყოვლისათჳს მ ა დ ლ ი მ ი ვ ს ც ე თ უფალსა ღმერთსა“ O, ივდ. 8,21. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
«მადლიანი», მადლიერი: =„დედაკაცმან მ ა დ ლ ი ს-მ ც ე მ ე ლ მ ა ნ აღჰმართის ქმარი დიდებითა“ „დედაკაცი მ ა დ ლ ი ა ნ ი აღუდგინებს დიდებასა ქმარსა“ pb., იგ. სოლ. 11,16. See also: მცემელ-ი More…
მადლიერ ყოფნა: =„ნუთუ მ ა დ ლ რაი ი პ ყ რ ა ს მონისაი მის“ C, ლ. 17,9. See also: პყრობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
«საჴმარი», «სესხი», საჭირო, მოსახმარისი: =„არა არს ნაკლულევანებაჲ ყოვლისა მ ა ე გ ი ს ა ჲ“ C, — „არარაჲ არს ნაკლულევანებაჲ ყოვლისაგან ს ა ჴ მ რ ი ს ა“ M, მსჯ. 19,19;; „(არა მოჰვახშო) More…
«მოთხვა»: =„ტაძარსა შინა მეფობისა მისისასა ბაბილონს შინა მ ა ვ ა ლ ი ყ ო“ pb., „ტაძარსა მას შინა სამეუფოსა ი მ ო თ ხ ვ ი დ ა ბაბილონს“ I, დან. 4,26. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
(თანამავალი, მამათ-მავალი, მიმომავალი, ქმრის ცოლის მავალი, წინამავალი.) (მავლისა) «რომელი ვალს», მოსიარულე: =„აჴდა მტუერი დიდძალი სრბითა... ქუეითისა მ ა ვ ლ ი ს ა ჲ თ ა“ x 324r; More…
გამსესხებელი: =„ორნი თანამდებნი იყვნეს მ ა ვ ა ს ხ ე ბ ე ლ ი ს ა ვისნიმე“ ლ. 7,41; „შრომა ახუედრეს მ ა ვ ა ს ხ ე ბ ე ლ თ ა თჳსთა“ O, ზირ. 29,4;; „იყოს... მვასხებელი იგი, ვითარცა მ ა ვ ა ს More…
ავშარა, ლაგამი: =„მ ა ვ ლ ე ბ ე ლ ნ ი ეტლთა მათთანი“ O, ნაუმ 2,3. See also: ვლება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ქმრის ძმა: =„შენ, ჯოჯიკ, არღარა ჩემი მ ა ზ ლ ი ხარ“ შუშ. v,10. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«ლაჴუროსანი»: =„მშჳლდი და მ ა ზ რ ა კ ი აქუნდეს-ყე, უგბილ არიან და არა შეიწყალებენ“ pb., — „მშჳლდოსანნი და ლ ა ხ უ რ ო ს ა ნ ნ ი ურიდ; არიან და არა შეიწყალებენ იგინი“ O, იერემ. 50,42. More…
აღმძვრელი: =„მ ა ზ რ ზ ი ნ ე ბ ე ლ ნ ი იგი და შფოთის-მყოფელნი განსწავლნეს“ Sin.—11,145v. See also: ზრზინება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
=„მ ა თ ი არს სასუფეველი ცათაჲ“ მთ. 5,3; „უკუეთუ მ ა თ ი ც ა არა ისმინოს, უთხარ კრებულსა“ მთ. 18,17. „იწყო კაცად-კაცადმან; მ ა თ მ ა ნ სიტყუად“ მთ. 26,22; „ისმენდა მ ა თ ს ა და ჰკითხვიდა More…
თრობის მომგვრელი: =„(ბაბილონი) მ ა თ რ ო ბ ე ლ ი ყოვლისა ქუეყანისაჲ.“ I, იერემ. 51,7. See also: თრ(ვ)ობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ციკუტა: =„იქმნის იგი... (საკუთრებაჲ) მაკუდინებელ ხესა მას შინა მ ა თ უ ნ ს ა“ გრ. ნოს. 228,10. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
to main page 
top of page