( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მსა მსგ მსთ მსი მსმ მსო მსრ მსტ მსუ მსყ მსწ მსჭ მსხ მსჯ
selected terms: 53 page 2 of 3
მსივანება
სიმსივნე: =„წყლით განსივებაჲ მუცლისაჲ და მ ს ი ვ ა ნ ე ბ ა ჲ ანუ ზარის-განჴდანი ჴორცთანი“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 109,15. See also: მსივან-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მსიძავ-ი
«მამაკაცი მეძავი»: =„არა იყოს მ ს ი ძ ა ვ ი ძეთაგან ისრაჱლისათა“ G,—„ნუცა იპოებინ მ ა მ ა კ ა ც ი მ ე ძ ა ვ ი ძეთაგან ისრაჱლისათა“; M, II 23,17; „ყოველთა მ ს ი ძ ა ვ თ ა მისთა კუალად More…
მსმენელ-ი
ყურის მგდებელი, გამგონე: =„განსწმედენ გონებასა მ ს მ ე ნ ე ლ თ ა ს ა სარგებლითა სწავლითა“ ფლკტ. 143,22; „გულისჴმის–ყოფაჲ უღირს არა ხოლო; მეტყუელსა, არამედ მ ს მ ე ნ ე ლ ს ა ც ა“ მრთ. A. კ. More…
მსოფლელ-ი
მკვიდრი; პროვინციელი: =„განმართლებაჲ ერთი იყოს მწირისა და მ ს ო ფ ლ ე ლ ი ს ა ჲ“ G, ლევიტ. 24,22; „თქუენ მ ს ო ფ ლ ე ლ ხართ“ M, ისუ ნ. 9,22. See also: სოფელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი More…
მსოფლიო, სოფლიო
ერისკაცი, საერო: =„აქუნდა პირველსა მასცა სჯულსა სამართალი მსახურებათაჲ, წმიდაჲ იგი მ ს ო ფ ლ ი ო ჲ.“ ჰებრ. 9,1; „თქუა ერთმან; ფილოსოფოსმან მ ს ო ფ ლ ი ო მ ა ნ“ მ. სწ. 113,30; „სამოსლითა More…
მსრბოლ-ი
შიკრიკი, «მორბედი»: =„ვითარცა კეთილი მ ს რ ბ ო ლ ი (მოიწიოს)“ О, იგ. სოლ. 24,34; „წარწყმდეს სივლტოლაჲ მ ს რ ბ ო ლ ი ს ა გ ა ნ“ O, ამოს.; 2,141; „არა მოაკლდა მ ს რ ბ ო ლ ი სასრბოსაგან More…
მსტო(ვ)არ-ი, მსტუ(ვ)არ-ი
(ნიშის–მსტოვარი.) (მსტოვრისა) «განმმსტრობი», მზვერავი, ჯაშუში, მოთვალთვალე: =„დამალნა მ ს ტ ო ვ ა რ ნ ი იგი“ pb,—„დამალნა გ ა ნ მ მ ს ტ რ ო ბ ნ ი“ G, ისუ ნ. 6,25; „მ ს ტ ო ვ რ ა დ მიგეც More…
მსტოვრობა/მსტურობა:
=„შეწირეს... მთავართა ტომთასა ამათ წინაშემდგომელთა ზედა მ ს ტ უ რ ო ბ ი ს ა თ ა“ G, რიცხ, 7,2. See also: მსტო(ვ)არ-ი, მსტუ(ვ)არ-ი, ტყირბის–მსტურობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
მსტჳნავ-ი
«მსტჳნვარი»: =„ჴმაჲ მათი ვითარცა გუელისაჲ მ ს ტ ჳ ნ ა ვ ი ს ა ჲ (მ ს ტ ჳ ნ ვ ა რ ი ს ა ჲ О)“ pb., იერემ. 46,22. See also: სტჳნვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მსტჳნვარ-ი
«მსტჳნავი»: =„ჴმაჲ მათი ვითარცა გუელისაჲ მ ს ტ ჳ ნ ვ ა რ ი ს ა ჲ“ О,—„მ ს ტ ჳ ნ ა ვ ი ს ა ჲ“ pb., იერემ. 46,22. See also: სტჳნვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მსუენ-ი
lacerta: =„არაწმიდა არს... მხულივი და მ ს უ ე ნ ი და მთხუნველი“ M, ლევიტ. 11,30. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
მსუენ-ლომ-ი
(ლომი.) «მიწის-ლომი»: chamaeleon: =„და ძოვდენ შორის მისსა... მ ს უ ე ნ-ლ ო მ ნ ი“ О —„და ძოვდენ საშუალ მისსა... მ ი წ ი ს–ლ ო მ ნ ი“ pb., სოფ. 2,14. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
მსუმელ-ი
მსმელი, მთრობელი: =„აჰა კაცი მჭამელი და ღჳნისა მ ს უ მ ე ლ ი“ მთ. 11,19. See also: სუმა, სმა, ღჳნის-მსუმელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მსუნევან-ი, მსუნოან-ი
«ხავონანი», ხმიადი, ნაზუქი: =„უქმნენ მ ს უ ნ ე ვ ა ნი ძალთა ცისათა“ О,—„ქმნად ხ ა ვ ო ნ ა ნ ი ძალთა ცისათა“ pb., იერემ. 7,18; „თჳნიერად ქმართა ჩუენთა უქმენით მას მ ს უ ნ ო ა ნ ი და უგებდით More…
მსუქან-ი, მსუქანე
«უსხი», «პოხილი»: =„მოიბთ ზუარაკი იგი მ ს უ ქ ა ნ ი და დაკალთ“ DE,–„მოიბთ ჴარი იგი უ ს ხ ი და დაკალთ“ C, ლ. 15,23; „მ ს უ ქ ა ნ ს ა მას დაჰკლევდით“ I,—„პ ო ხ ი ლ თ ა დაჰკლავთ“ pb., ეზეკ. More…
მსყიდელ-ი
(კაცის-მსყიდელი, კერმის-მსყიდელი.) მყიდველი; «მოფარდული»; «რომელი ყიდდეს»: =„ხუარბლისა ვაჭართა დაჰჴშნეს კარნი ქულბაგთა მათთანი... და მ ს ყ ი დ ე ლ ნ ი შეიწრდეს“ მ. სწ. 64, 14; „სასხდომელები More…
მსწავლელ-ი
დამრიგებელი, «მწურთელი»; «განზმნული»: =„ხოლო მე მ ს წ ა ვ ლ ე ლ ი თქუენი ვარ“ O — „ხოლო მე მ წ უ რ თ ე ლ ი თქუენი“ pb., ოვსე 5,2; „კაცმან მ ს წ ა ვ ლ ე ლ მ ა ნ უწყის მრავალი“ pb.,—„კაცმან More…
მსწრაფლ, მწრაფლ, მწლაფრ
«მეყსეულად», «მსთუად», «მოსწრაფედ», «მოსწრაფებით»; საჩქაროდ, მალე: =„ჴმა-ყო მ ს წ რ ა ფ ლ ყრმისა მიმართ“ G,—„ღაღად–ყო მ ე ყ ს ე უ ლ ა დ... და ჰრქუა მონასა თჳსსა“ pb., მსჯ. 9,54; „მ ს წ რ ა More…
მსწრაფლ–ი, მწრაფლ-ი
სწრაფი, საჩქარო: =„მ წ რ ა ფ ლ ი აღსასრული მათ ზედა მოივლინა“ O, სიბრძ სოლ. 14,14. See also: მსწრაფლ, მწრაფლ, მწლაფრ =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” (მასალები); More…
მსჭუალვა
See also: განმსჭუალვა, განმშჭუალვა, დამსჭუალვა, დამშჭუალვა, დამრჭუალვა, სამსჭუალ-ი, უკუმჭუალვა, შემშჭუალვა, შემსშჭუალვა, შემრჭუალვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი” More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9