( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მცა მცბ მცე მცვ მცი მცნ მცო მცხ
selected terms: 31 page 2 of 2
მცირედა:
=„ესე მ ც ი რ ე დ ა ჲ რაჲმე საკითხავანი და მსგეფსი ოთხთავისა თანა საჴმარებელად... დავწერენით“ A—484,296r: See also: მცირედ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მცნება
შეტყობინება, გაფრთხილება; „ბ რ ძ ა ნ ე ბ ა, მოთხრობა; წამება, დამოწმება; «მიწესება»: =„თავადმან ა მ ც ნ ო მათ.“ ლ; 8,56; „რასა–ესე გ ა მ ც ნ ე ბ თქუენ“ ი. 15,14; „მცნებით რაჲმე გ ა მ ც ე ნ More…
მცნებულ-ი
ბრძანებული, თქმული: =„ვითარცა მ ც ნ ე ბ უ ლ არს შენდა“ О, ზირ. 7,33. See also: გამომცნება, დამცნება, დამცნობა, მიმცნება, მიმცნობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მცნობელ-ი
მცოდნე, «მეცნიერი», ბრძენი, „გონიერი»: =„არცა მ ც ნ ო ბ ე ლ თ ა ჲ არს მადლი“ О, ეკლ. 9,11;"არავინ არს მ ც ნ ო ბ ე ლ ი გზისა მისისაჲ“ О, ბარ. 3,31; „შთაუვრდეს ზრუნვა; კაცსა მ ც ნ ო ბ ე More…
მცონარ-ი, მცონარე
ზარმაცი, გაუბედავი: =„იქმენ, ვითარცა ჯინჭველი; ჱოჲ მ ც ო ნ ა რ ო“ M, იგ. სოლ. 6,6; „სიმდიდრისაგან მ ც ო ნ ა რ ნ ი ნაკლულევან იქმნიან“ О, იგ. სოლ. 11,16; „მიზეზობნ მ ც ო ნ ა რ ი“ О, იგ. More…
მცორვალ-ი, მცურვალ-ი
(თანა-მცორვალი, წარმცორვალი, წინა-მცორვალი.) (მცურვლისა): =„მ ც ო რ ვ ა ლ ნ ი გამოვიდოდეს ქუეყანად“ О, სიბრძ. სოლ.19,18; „ვითარცა მ ც უ რ ვ ლ ე ბ ი: ყოველსა წყალსა თანა“ О, ზირ. 40,16. More…
მცხინვარე
მცხუნვარე: =„ნათელი იგი მ ც ხ ი ნ ვ ა რ ე“ „მ. სწ.•125,18. ბრწყინავნ მ ც ხ ი ნ ვ ა რ ე დ, ვიდრემდის ჰაერთა განანათებნ“ მ.სწ. 141,1. See also: ცხინ- =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
მცხინვარება
მცხუნვარება: =„შემდგომად მძაფრისა წჳმისა გამობრწყინდის უფროჲსი მ ც ხ ი ნ ვ ა რ ე ბ ა ჲ მზისაი“ მ. სწ. 68,31. See also: მცხინვარე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მცხოვ(ა)ნ-ი
«ცხოველი»; ცოცხალი: =„უფალი მ ც ხ ო ვ(ა)ნ ი არს თქუენ შორის“ G,—„ღმერთი ც ხ ო ვ ე ლ ი არს ჩუენ შორის“ M, ისუ ნ. 3,10. See also: ცხოვნება, ცხონება, ცხომება =აბულაძე ილია; „ძველი More…
მცხუარ-ი
See also: უმცხუარ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მცხუედ-ი
«მცირე»; «გჳანი», ზარმაცი: =„ნუ გეშინინ... მ ც ხ უ ე დ ო (მ ც ი რ ე ო О) ჩემო ისრაჱლ“ I, ეს. 41,14; „ვიდრემდე მოიღოს (წჳმაჲ) მსთუაჲ და მ ც ხ უ ე დ ი“ იაკ. 5,7; „იფქლი და ასლი არა იგუემა, More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9