ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) - Terms starting with ‘ტ’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

selected terms: 23

page 2 of 2

სტჳნვა: (სტუენა) საყვირის დაცემა, გალობა: =„გ ი ს ტ ჳ ნ ე ვ დ ი თ თქუენ და არა ჰროკევდით“ მთ. 11,17; „ს ტ ჳ ნ ვ ი დ ე ს ნესტჳთა“ О, IV მფ. 11,14; „გ ი ს ტ ჳ ნ ე ვ დ ი თ; ნესტჳთა სულიერითა“ მრთ. S. More…
სტჳრ-ი: «საყჳრი», სალამური, საკრავი, სასტვენი: =„აღმაღლდა... უფალი ჴმითა ს ტ ჳ რ ი ს ა ჲ თ ა“ Շ,— „ამაღლდა... უფალი ჴმითა ს ა ყ ჳ რ ი ს ა ჲ თ ა“ G, ფს. 46,6; „დგეს...; ლევიტელნი ს ტ ჳ რ ი თ ა More…
სტჳქის-ი: სტიქია, ელემენტი: =„ს ტ ჳ ქ ი ს ნ ი იგი ყოვლითურთ პოვნილ არიან მას (კაცსა) შინა“ გრ. ნოს.-კაც.-აგებ. 177,18. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…

ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ლექსიკონები