( -
D I [

ეა ებ ეგ ევ ეზ ეთ ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეშ ეჩ ეჭ ეჯ ეჰ
selected terms: 212 page 3 of 11
ეზოედ-ი
See also: ათეზოედ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ეზოჲს-მოძღუარ–ი
ათასის-თავი, სასახლის მთავარი, მნე: =„იოჰანა, ცოლი ქოზაჲსი, ეზოჲს-მოძღურისა ჰეროდესი“ ლ. 8,3; „ოქოზათ, ე ზ ო ჲ ს-მ ო ძ ღ უ ა რ მ ა ნ მისმან“ O, დაბ. 21,22;; „არღარა ყოფად ხარ ჩემდა ე ზ ო ჲ More…
ეთ
=„გარდამოჴდა შინა აზარ ი ე თსა“ დან. 3,49; „ნეტარნი ანან ე თ ნი დამარხულ იყვნეს“ H—341,564; „მოიწინეს კლეოპაე თ ნი“ Ath—11,114v. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ეთერ-ი
=„რამეთუ მუნითგან ვინმე არს ჴელმწიფება ცეცხლისა ე თ ე რ ი ს ა მის, რომელი ეგზების მძაფრად სამყაროჲსა ქცევისაგან“ ქ. ცხ. 156,12. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ეკალ-ი
ქაცვი, ჩირგვი: =„მო-ნუ-ისთულიან ე კ ა ლ თ ა გ ა ნ ყურძენი“ მთ. 7,16; „შეთხზეს გჳრგჳნი ე კ ა ლ თ ა გ ა ნ“ მთ. 27,29; „დავწერტნე ჴორცნი; თქუენნი ე კ ლ ე ბ ი თ ა“ G, მსჯ. 8,7; „ქუეყანაჲ More…
ეკკლესია
See also: ეკლესია =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ეკკლესიება
«შემოკრება»: =„ა ე კ კ ლ ე ს ი ე ნ ი თ ჩემდამო ტომთ-მთავარნი თქუენნი“ G,––„შ ე მ ო კ რ ი ბ ე ჩემ წინაშე მთავრები იგი თქუენნი“ M, II შჯ. 31,28. See also: ეკლესია =აბულაძე ილია, „ძველი More…
ეკკლესიობა
«შეკრება»: =„თქუნა უფალმან თქუენდა მიმართ… დღესა ე კ კ ლ ე ს ი ო ბ ი ს ა ს ა“ G — „გეტყოდა თქუენ უფალი... დღესა; შ ე კ რ ე ბ ი ს ა ს ა“ pb., II შჯ. 9,10. See also: ეკლესია =აბულაძე More…
ეკლესია
«კრებული», საკრებულო, საყდარი: =„შორის ე კ ლ ე ს ი ი სა გიგალობღე შენ“ G,— „შორის კ რე ბ უ ლ ს ა, გიგალობდე შენ“ Շ, ფს. 21,23; „აღვაშენო ეკლესიაჲ ჩემი“ მთ. 16,18. =აბულაძე ილია, More…
ეკლესია ქმნა
«გამოკრება»: =„ე კ ლ ე ს ი ა ი ქ მ ნ ა ყოველი შესაკრებელი“ G, —„გ ა მ ო კ რ ბ ა კრებული“ M, მსჯ. 20,1. See also: ეკკლესიება, ეკკლესიობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ეკლესიის ყოფა
«შეკრება», «შემოკრება», «განკრება»: =„ყოველი შესაკრებელი ე კ ლ ე ს ი ა ყავ“ G, — ყოველი იგი ერი შ ე კ რ ი ბ ე“ O, ლევიტ. 8,3; „ე კ ლ ე ს ი ა ყ ა ვ ჩემდა მომართ ერი“; G,— „შ ე მ ოკ რ ი ბ ე More…
ეკლნარ-ი
ეკლებიანი ადგილი: =„დაჯდა ე კ ლ ნ ა რ ს ა რასმე ქუეშე, რაჲთა მცირედ განისუენოს ფრიადისა მისგან სიცხისა“ მ. ცხ. 186v. See also: ეკალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ეკლოვან-ი
ეკლებიანი: =„ე კ ლ ო ვ ა ნ ი ქუეყანაჲ მრთ. A. კ. იერ.-სინან, 66. See also: ეკალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ელ
«-ისა»: =„რომელთამე ეპიკურე ლ თ ა და სტოვ ი ს ა სიბრძნის-მოყუარეთა სიტყუა-ყვეს“ Շ,–„რომელთამე ეპიკურე ლ თ ა და სტოჲ ს ა; ფილოსოფოსთა სიტყუა-ყვეს მის თანა“G, საქ. მოც. 17,18. =აბულაძე More…
ელამ-ი
მრუდე: =„გარდაიქცეს, ვითარცა მშჳლდი ე ლ ა მ ი“ ფს. 77,57; „წინა-აღუდგებიან ვითარცა თუალნი ე ლ ა მ ნ ი“ A–92,344. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ელამოთ-ი
კამარები: =„კრეთსაბმელები მისი (+და საკარები მისი O) და ე ლ ა მ ო თ ი მისი ბჭესა მას მეორესა“ I, ეზეკ. 48,38. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
ელამონ-ი
კამარა, თაღი: =„სარკუმლები მისი და ე ლ ა მ ო ნ ნი და ხჱ დანაკის-კუდისა მისისაჲ“ O, ეზეკ. 40,22; „ელევნი და ე ლ ა მ ო ნ ნ ი და; დანაკის-კუდები“ I, ეზეკ. 40,21. =აბულაძე ილია, „ძველი More…
ელევ-ი
კამარა: =„ე ლ ე ვ ნ ი და ელამონნი და დანაკის–კუდები“ I, ეზეკ. 40,21. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ელეკტრონ-ი, ილეკტრიონ-ი, ილიკტრონ-ი
=„ე ლ ე კ ტ რ ო ნ ი (ი ლ ე კ ტ რ ი ო ნ ი A) არს გომიზი ხისაჲ, და შთადინებითა წყალსა განყინდის იგი და იქმნის ვითარცა; ბუნებაჲ ქვისაჲ“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 74,10; „ვიხილე ვითარცა ხილვაჲ ი ლ ი More…
ელვა
ნათელი, სხივი, ბრწყინვალება: =„ე ლ ვ ა ნ ი წჳმად გარდააქცინის“ ფს. 134,7; „ცეცხლისა მისგან გამოვიდოდეს ე ლ ვ ა ნ ი“ O; ეზეკ. 1,13; „ვხედევდ; მე ეშმაკსა, ვითარცა ე ლ ვ ა ს ა, ზეცით More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9