( -
D I [

თა თბ თე თთ თი თლ თმ თნ თო თრ თუ თქ თხ თჳ
selected terms: 328 page 3 of 17
თავისუფლება/თავისუფლობა
განთავისუფლბა: =„შენ ნუ ეძიებ თავისუფლებასა“ მ.სწ. 140.14; „არცა გნებავს თავისუფლების“ მ. ცხ. 48v. „არა კმა იყოა მებრ თავისუფლებაჲ ოდენ?“; მ. ცხ. 75v, „განვჰჴსნნეთ თავნი ჩუენნი More…
თავმოდრეკილ-ი
თავდახრილ-ი: =„თ ა ვ მ ო დ რ ე კ ი ლ, რეცა მღჳმესა შთავრდომილნი, ისხნეს“ მრთ. S, ოქრ.-მარხ. და იონ. 102,16; „ტიროდე თ ა ვ მ ო დ რ ე კ ი ლ ა დ“ მ.სწ. 131,25. See also: მოდრეკილი, More…
თავმოთნე
See also: თავ(ის)-მოთნე =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
თავმოთნება, თავსმოთნება
თავმოწონება; თავის-ნება: =„ეკრძალე კუალად გულის-სიტყუასა თ ა ვ მ ო თ ნ ე ბ ი ს ა და ზუაობისასა“ მ. ცხ. 36r; „რაჲთა არა მერმეცა თ ა ვ ს მ ო თ ნ ე ბ ი თ განლაღნე“ О, II ეზრა 4,20. See More…
თავმძღუარ-ი
მხედართ-მთავარი: =„იყავ ჩუენდა თ ა ვ მ ძ ღ უ ა რ და განვეწყვნეთ ძეთა მიმართ ამმონისათა“ G, მსჯ. 11,6. See also: მძღუარ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
თავობა, თაობა
(თთჳსთავობა, მჴნისთაობა.) დასაწყისი. See also: თავ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
თავოვან-ი
(კაცის-თავოვანი.) See also: თავ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
თავს-დება
ტვირთვა, «თავს-მდებობა»: =„თ ა ვ ს-დ ე ბ ი თ თავს იდევით ეგე“ MO, - მ ტ ჳ რ თ ვ ე ლ თ ა იტჳრთეთ ეგე“ G, რუთ 2,16: „ნუ მისცემ თ ა ვ ს-დ ე ბ ა დ; თავსა შენსა სირცხჳლითა პირისაჲთა“ O, - „ნუ More…
თავს-მდებ ქმნა
«თავ(ს)-დება»: =„რომელი თ ა ვ ს-მ დ ე ბ ი ქ მ ნ ა ს ყრმისა უგუნურისა, აგინებს სიმართლესა“ pb.,-რომელმან თ ა ვ ს-ი დ ვ ა ს მონაჲ; უგუნური, აგინებს იგი სამართალსა O, იგ. სოლ. 19,28. See More…
თავს-მდებ-ი
თავდები: =„ნუ დაუდგები თ ა ვ ს-(მ) დ ე ბ ა დ უმტკიცჱსსა შენსა“ О, ზირ. 8,15; „კეთილის-ყოფაჲ იგი თ ა ვ ს-მ დ ე ბ ი ს ა ჲ დაამჴჳს; ცოდვილმან“ О, ზირ. 29,22: „ნუ მიენდვები თავს-მდებსა მისსა“ More…
თავს-მდებება, თავს-მდებობა
თავდებობა: =„თ ა ვ ს-მ დ ე ბ ე ბ ა მ ა ნ მრავალნი წარწყმიდნა“ O, ზირ. 29,24: „მიგჴდი თ ა ვ ს-მ დ ე ბ ო ბ ა ს ა მაგისსა“ მ. ცხ. 310r; „ნუ მისცემ; თავს-მდებობასა შინა სასირცხოდ პირსა“ pb., - More…
თავს-მდებელ-ი
მომთმენი, ამტანი: =„თ ა ვ ს-მ დ ე ბ ე ლ ჭირთა“ მ.ცხ. 277r. See also: მდებელ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
თავს-მოთნება
See also: თავმოთნება, თავსმოთნება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
თავსება
See also: მითავსება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
თავსნიერ-ი
შესაწირავი, საღვთო: =„შესწირავნ წელიწადსა სამ-გზის თ ა ვ ს ნ ი ე რ თ ა საკუერთხთა“ О, III მფ. 2,35; „შესწირნა მსხუერპლნი თ ა ვ ს ნ ი ე რ ნ ი; დასამშჳდებელნი“ О, III მფ. 3,15. ◊ More…
თავქედ-ი
სიგიჟე, სიცოფე: =„საქმე ჩემი და შენი მსგავს არს კაცსა თ ა ვ ქ ე დ ი თ ა სნეულსა, რომელი პირითა წაჰრევნ სიტყუათა მრავალთა და გონებითა; არა უწყინ, რასა შინა არნ“ მ.სწ. 162,11; „გარდაიქცა More…
თავქედეან-ი, თავქედიანი
გიჟი,შეშლილი: =ვჰკურნებდი ოდესმე უძლურსა თ ა ვ ქ ე დ ე ა ნ ს ა (var. თავქედიანსა)“ გრ. ნოს.-კაც.აგებ. 173,23. See also: თავქედ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
თავყანის-ცემა, თავყუანის-ცემა, თაყუანის-ცემა
«ლოცვა», მსახურება: =„თ ა ვ ყ უ ა ნ ი-ს ც ე ს უფალსა“ О, I მფ.15.31; „დაემორჩილე თ ა ვ ყ უ ა ნ ი ს-ც ე მ ა დ დიდსა... აპოლონსა“; ფლკტ.133,11; „აღჴდა პეტრე ერდოსა ზედა თ ა ყ უ ა ნ ი ს-ც ე More…
თავწარსხმულ-ი
თაველი, თავთავი: =მეყსეულად თ ა ვ წ ა რ ს ხ მ უ ლ ი მოიღო ქველის საქმჱ“ მრთ. D, პეტრე და ელია, 322. See also: წარსხმულ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
თავწყარო
«ჯურღმული წყლისა», წყლის სათავე: =„წყარო სამოთხის და თ ა ვ წ ყ ა რ ო ცხოველის“ O, წყაროჲ, მტილი და ჯ უ რ ღ მ უ ლ ი წყლისა ცხოველისაჲ“ M, ქება 4,5. See also: წყარო =აბულაძე ილია, More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9