=„იხილა ვინმე ჭაბუკი მონაზონი, შემავალი კ ა პ ი ლ ო ნ ს ა“ მ. ცხ. 45v. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ფრინველი წელიწად-გამოვლილი (საბა). See also: კაპოეტება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ფრთების გაცვენა: =„რაჟამს ი კ ა პ ო ე ტ ი ს ყარყატი სიბერითა ...დაატფიან იგი ფრთითა თჳსითა“ ბ. კეს-ექუს.დღ. 115,9. See also: კაპოეტ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
(კარსისა) «კარდალა», ვედრო: =„უკუეთუ ყოველნი წარმართნი ვითარცა ნაწუეთნი კ ა რ ს ი ს ა ნ ი (კ ა რ დ ა ლ ი ს ა გ ა ნ pb.)“ O, ეს.40,15. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
=„კეც-ლბილ, ვითარცა სახედ კირჩხიბნი და კ ა რ ა ბ ი დ ა ჲ“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 97,21. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
რძე: =„დაუტევის სხუანი ძუძუნი, სავსენი კ ა რ ა ქ ი თ ა“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 129,13. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«კარ(ა)სი»: =„უკუეთუ ყოველნი წარმართნი... ნაწუეთნი კ ა რ ს ი ს ა ნ ი (კ ა რ დ ა ლ ი ს ა გ ა ნ pb.)“ O, ეს.40,15. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
to main page 
top of page