მწდე, მერიქიფე: =„სატრაპეზოს მოვიდიან... ეგრეთვე მ ე ვ ა ჟ ი ნ ე ნ ი“, ი.-ე. 43,18. See also: ვაჟინ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა More…
«მოძმე»: =„მ ე ზ ო ბ ე ლ თ ა მათ და რომელთა ეხილვა იგი პირველ“ C, – „მ ო ძ მ ე ნ ი და რომელთა ეხილვა იგი პირველად“ DE, ი. 9,8;; „მოიგონა წარპარვად მონაგები მ ე ზ ო ბ ლ ი ს ა თჳსისაი“ More…
«ზღჳს კიდისა»: =„ქანანელთა მიმართ, აღმოსავალით კერძოთა და მ ე ზ ღ ჳ ს პ ი რ ე თ ა“ G,—„ზ ღ ჳ ს-კ ი დ ი ს ა თ ა, ქანაანელთა; აღმოსავალისათა...“ pb., ისუ ნ. 11,3. See also: ზღჳს-პირ-ი More…
იგავის მთქმელი: =თქჳან მ ე ი გ ა ვ ე თ ა“ G, რიცხ. 21,27. See also: იგავ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
მშვილდ-ისრის მსროლელი; «მოისარი»: =„პოვეს იგი მ ე ი ს ა რ თ ა კაცთა მშჳლდოსანთა და წყლეს“ M, I ნშტ. 10,3; „სცეს ისრითა მ ე ი ს ა რ თ ა იორამს“ M, II ნშტ. 22,5;; „მ ე ი ს ა რ ი ვერ დაუდგეს“ More…
მლეწველი: =„ჴარსა მ ე კ ა ლ ო ე ს ა არა დაუკრა პირი“ I ტიმ. 5,18. See also: კალო =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„ჵ მ ე კ ა პ ი ლ ე, რეცა გლახაკთ-მოყუარე“ Ath. ―11,81r. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„თუ მ ე კ ა ჰ რ ა უ ლ ე არს“ ფლკტ. 134,24. See also: კაჰრაულ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page