მიბარება, მინდობა, თავის შეფარება: =„რომლისა ჴელთა მ ი ე ვ ე დ რ ი ს მეფჱ“ IV მფ. 7,17; „მ ი ე ვ ე დ რ ნ ი ა ნ უფალსა“ იპ. რომ.–კურთხ. მოს. 176,3. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
მიბარება, მინდობა, თავის შეფარება: =„რომლისა ჴელთა მ ი ე ვ ე დ რ ი ს მეფჱ“ IV მფ. 7,17; „მ ი ე ვ ე დ რ ნ ი ა ნ უფალსა“ იპ. რომ.–კურთხ. მოს. 176,3. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
მინდობილი, მიბარებული: =„რასა მ ი ვ ე დ რ ე ბ უ ლ არს“ ფლკტ. 134,28. See also: ვედრება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
გავლა: =„ვითარ მ ი ვ ლ ე ს დღის ერთის გზაჲ“ C,— „მ ო ვ ი დ ე ს დღისა ერთისა გზასა“ DE, ლ. 2,44; „მ ი ვ ლ ე მის თანა ორიცა (მილიონ)“ მთ. 5,41. See also: ვლა, გარე-მივლა =აბულაძე ილია, More…
გაგზავნილი: ="მან ჰრქუა მ ი ვ ლ ი ნ ე ბ უ ლ ს ა მას“ მ. ცხ. 121r. See also: ვლინება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
(მისალტოლავი/მისალტოლველი.) მირბენა, გაქცევა; თავის შეფარება: =„რაჲთა მ ი ი ვ ლ ტ ო დ ი ს თარშით პირისაგან უფლისა“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 104,9; „რომელნი მისა მ ი ი ვ ლ ტ ი ა ნ“; იპ. More…
მივარდნა, მიგდება: =„ვირჩიე მე მ ი ვ რ დ ო მ ა დ სახლსა ღმრთისასა“ ფს. 83,11; „უზომოჲსაგან მწუხარებისა ქუე მ ი ვ ა რ დ ა“ მ. ცხ. 155v;; „დასნეულდა და ცხედარსა ზედა მ ი ვ ა რ დ ა“ მ. ცხ. More…
მიგდებული, დავარდნილი: =„იგი მ ი ვ რ დ ო მ ი ლ ი იდვა ცხედართა თჳსთა ზედა“ O, II მფ. 13,8; „იხილა რაჲ ტყავსა მას ზედა მ ი რ დ ო მ ი ლ ა დ“ მ. ცხ. 335v. See also: ვრდომა, რდომა More…
სასყიდელი, ქირა: =„გჳბრძანე ჩუენ მ ი ზ დ ი მუშაკობისაჲ“ მ. სწ. 65,3; „კმა ეყოფოდა მენავეთა ჴელთ-საქმარი ჩუენი, რომელსა მივსცემდით მ ი ზ დ ა დ ნავისა“ მ.ცხ. 86v. See also: დამიზდება, More…
დაქირავება, სასყიდლით აყვანა: =„მუშაკთა ი მ ი ზ დ ე ბ ნ, ყანათა დასწინდავნ“ მ. ცხ. 79v; „საჴედარი ი მ ი ზ დ ა ჩემი“ მ. ცხ. 186r; „ი მ ი ზ დ ნ ა; ჯორნი“ მ. ცხ. 310v; „ყო თავი მუშაკ და ა მ ი More…
დაქირავებული, სასყიდლით აყვანილი: =„თუცა თუ რასმე იქმოდის, ვითარცა მ ი ზ დ ე ბ უ ლ ი იქმს“ მ. ცხ.58v. See also: მიზდ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მომიზეზება: =„მ ი ზ ე ზ-ი დ გ ა მ შენ უძლურებასა გუამისასა“ მ. სწ. 38,24. See also: დგმა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
ბრალი, საბაბი: =„არცა ერთი მ ი ზ ე ზ ი სიკუდილისაჲ ამას უპოვეს“ საქ. მოც. 13,28; „წარვჰკუეთო მ ი ზ ე ზ ი, რომელთა-იგი ჰნებავს; მ ი ზ ე ზ ი“ II კორ. 11,12; „მ ი ზ ე ზ ს ა ეძიებნ კაცი, More…
ვითარება: =„და შემდგომად მ ი ზ ე ზ ს ა მას ბ რ ა ლ ი ს ა ს ა იტყჳს“ მრთ. A. კ. იერ.-სინან. 65v. See also: უმიზეზო =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მიზეზობა: =„მ ი ზ ე ზ-ყ ო შორად-რე წარსლვად“ ლ. 24,28. See also: ყოფა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
მომიზეზება, მიზეზის მოტანა: =„უწყოდეთ... რამეთუ მ ი ზ ე ზ ე ბ ი ს რასმე“ O, IV მფ. 5,7; „მ ი ზ ე ზ ო ბ ნ მცონარი და თქჳს“ O,; იგ, სოლ. 22,13; „ნუცა ჰ მ ი ზ ე ზ ო ბ სნეულებასა ჴორცთასა და More…
წაყვანა (ძალით); წაღება, წათრევა: =„მ ი ჰ ზ ი დ ვ ი დ ე ს მათ ურაკპარაკად“ საქ. მოც. 16;19; „რომელი–იგი მ ი ი ზ ი დ ა ვ ნ ყოველსა ნათესავსა; მცირითა საბლითა“ ფლკტ. 135,21; „მ ი ზ ი დ ვ ი დ More…