( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უმა უმბ უმგ უმდ უმე უმზ უმთ უმი უმკ უმო უმრ უმს უმტ უმუ უმშ უმც უმძ უმწ უმხ უმჯ
selected terms: 73 page 3 of 4
უმოსწრაფჱს-ი
უფრო სწრაფი: =„ესე ვინმე უ მ ო ს წ რ ა ფ ე ს არს“ მ. ცხ. 101r. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უმოსწრაფჱს-რე
უგულსმოდგინე: =„უ მ ო ს წ რ ა ფ ჱ ს-რ ე იქმნა, ნებსით თჳსით განვიდა თქუენდა მიმართ“ II კორ. 8,17. See also: მოსწრაფე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უმრავალწილეს-ყოფა
«განმრავლება»: =„უ მ რ ა ვ ა ლ წ ი ლ ე ს-გ ყ ო ს შენ უფროჲს მამათა შენთა“ G,—„გ ა ნ გ ა მ რ ა ვ ლ ო ს შენ უფროჲს მამათა მათ შენთა“ pb., II შჯ. 30,5. See also: მრავალწილად =აბულაძე More…
უმრავლეს-ი
«უფროჲსი», უმეტესი: =„წარმომიდგინოს მე აქა უ მ რ ა ვ ლ ე ს ათორმეტთა გუნდთა ანგელოზთა?“ DE,— „დამიდგინოს მე აწ აქა უ ფ რ ო ჲ ს ათორმეტი დასი ანგელოზთაჲ?“ C, მთ. 26,53; „უ მ რ ა ვ ლ ე ს ი More…
უმრუდეს-ი
უსწორო, უფრო მრუდი: =„შენ ეცინი კირჩხიბსა და სიბრძნე შენი უ მ რ უ დ ე ს მისსა არს“ მ. სწ. 148,9. See also: მრუდ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უმრწემეს-ი, უმრწამეს-ი, უმწემჱს-ი
უმცროსი, უმცირესი, უკანასკნელი, უმდაბლესი: =„ჰრქუა მამასა თჳსსა უ მ რ წ ე მ ე ს მ ა ნ მან“ ლ. 15,12; „უ მ რ წ ა მ ე ს ი იგი შესანდობელ არნ წყალობად, ხოლო ძლიერნი იგი ძლიერად განიკითხნენ“ More…
უმსახურება
უღმრთოება, უსჯულოება: =„ჰხადოდიან მას ღმრთად უ მ ს ა ხ უ რ ე ბ ი თ ა მათითა“ О, ივდ. 3,13. See also: მსახურება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
უმსახურებელ-ი
უღმრთო, უსჯულო: =„ვიდრეღა არა შვილთა, ღმრთისა უ მ ს ა ხ უ რ ე ბ ე ლ თ ა“ О, ზირ. 16,4; „მართალსა სჯულ არა უც, არამედ უსჯულოთა და ურჩთა და უ მ ს ა ხ უ რ ე ბ ე ლ თ ა“ I ტიმ. 1,9. See More…
უმსახურებელობა
«უკეთურება»; «უთნოობა»: =„გარემოვაქციო უ მ ს ა ხ უ რ ე ბ ე ლ ო ბ ა ჲ შენი შენგან“ О,–„მივაქცინე უ თ ნ ო ო ბ ა ნ ი შენნი შენგან“ pb., ეზეკ. 23,27; „ნუ მოიხილავ სიფიცხესა ზედა ამის ერისასა More…
უმსხო, უმსხოჲს-ი:
=„ნეკი ჩემი უ მ ს ხ ო არს წელთა მამისა ჩემისათა“ О, III მფ. 12,10; „მცირე თითი ჩემი უ მ ს ხ ო ჲ ს არს წელთა მამისა ჩემისათა“ M, II ნშტ. 10,10. See also: მსხჳლ-ი =აბულაძე ილია; More…
უმსჯავრო
განუკითხველი, უსამართლო: =„მსაჯული უ მ ს ჯ ა ვ რ ო ჲ ვითარცა დასჯილსა“ ეპ. კუპრ.-დაფლ. 93v; „ჴელმწიფე უ მ ს ჯ ა ვ რ ო ჲ და უსამართლოჲ იყოს“ მ. სწ. 51,2. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
უმსჯავროდ, უმშჯავროდ
უსამართლოდ: =„განსაჯნა იგინი სამართლით, ხოლო მათ უ მ ს ჯ ა ვ რ ო დ დასაჯეს იგი სიკუდილად“ მ.სწ. 70,15. „მისცემს სიკუდილად უ მ შ ჯ ა ვ რ ო დ“ საკ. წიგ. 88,12. =აბულაძე ილია; „ძველი More…
უმსჯავროება, უმშჯავრობა, უმშჯავროება
განუკითხველობა, უსამართლობა: =„არა განვერებით პატიჟისაგან საუკუნოჲსა, რაჟამს მივერჩდეთ უ მ ს ჯ ა ვ რ ო ე ბ ა ს ა“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 99,16; „სადა იყოს ჴელმწიფებაჲ იგი მთავართაჲ და უ მ შ ჯ ა More…
უმტკიცესი, უმტკიცჱს-ი:
=„მაქუს ჩუენ უ მ ტ კ ი ც ჱ ს ი საწინასწარმეტყუელოჲ სიტყუაჲ“ II პეტრე 1,19. See also: მტკიცე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
უმურკ(ნ)ველ-ი
გაურეცხელი: =„არავინ დაადგის სადგმელი ნახევისა უ მ უ რ კ ვ ე ლ ი ს ა ჲ სამოსელსა ზედა ძუელსა“ C,— „არავინ დაადგის სადგმელი ახალი უ მ უ რ კ ნ ვ ე ლ ი სამოსელსა ძუელსა“ DE, მთ, 9,16. See More…
უმუსრველ-ი
დაუმტვრეველი, გაუტეხელი: =„უ მ უ ს რ ვ ე ლ ი კუერთხი“ ფლკტ. 147,31. See also: მუსრვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უმუჴლო:
=„ფერჴნი იგი მისნი (სპილოჲსანი) არიან მყარ და უ მ უ ჴ ლ ო“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 132,19. See also: მუჴლ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
უმშჳდჱს-ი
უფრო მშვიდი, წყნარი: =„უ მ შ ჳ დ ჱ ს ყოველთა, რომელნი იზარდებოდეს მისგან“ ანტ. დ. 34r; „უ მ შ ჳ დ ჱ ს მ ა ნ მან, რომელსა ზედა ჯდა“ იქვე. See also: მშჳდ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული More…
უმცირეს-ი
უფრო მცირე, უმცროსი: =„უ მ ც ი რ ე ს არიან ჰასაკითა“ O, III ეზრა 5,52; „უ მ ც ი რ ე ს ი იგი უმჯობესისაგან იკურთხევინ“ ჰებრ. 7,7; „უ მ ც ი რ ე ს არს ყოველთა თესლთა“ მთ. 13,32; „უ მ ც ი რ ე More…
უმცხინვარეს-ი
უფრო მცხუნვარე: =„შემდგომად (მძაფრისა წჳმისა) უ მ ც ხ ი ნ ვ ა რ ე ს გამობრწყინდის მზის-თუალისა იგი სინათლე“ მ. სწ. 188,1. See also: მცხინვარე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9