«წინაჲსწარ», «პირველ», უპირველესად; «პირველად»: =„უ წ ი ნ ა რ ე ს დღესასწაულისა მის პასექისასა“ DE,—„წ ი ნ ა ჲ ს წ ა რ დღესასწაულსა მის ზატიკისასა“ C, ი, 13,1; „სახელი დაბირისაჲ იყო უ წ ი ნ More…
პაპა: =„რომელი არასადა ეხილვოს მამათა შენთა, არცა უ წ ი ნ ა რ ე ს თ ა მ ა მ ა თ ა მათთა“ О, გამოსლ. 10,6. See also: წინა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მოურიდებელი: =„უ წ ი წ ვ ე ლ ა დ მითხარ ცხორებაჲ შენი“ ლიმ. 115,13. See also: წიწვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«გამოჯდომილი», წიდოვანი: =„რომელი დაწვეს დედაკაცისა თანა უ წ მ ი დ უ რ ი ს ა (გ ა მ ო ჯ დ ო მ ი ლ ი ს ა G)“ M, ლევიტ, 20,18. See also: წმიდა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის More…
უფრო წმიდა, სუფთა: =„უ წ მ ი დ ჱ ს არნ“ ბ. კეს.-მარხ. 58v. See also: წმიდა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უსწორო: =„ნუ ხედავ უ წ რ ფ ე ლ ო დ, არამედ წრფელად“ H—2251,292v. See also: წრფელ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
უშურველი: =„იყოს ყოველთა მიმართ მასწავლელ უ წ ყ ი ნ ო“ Q,, II ტიმ. 2,24. See also: წყენა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, More…
=„იყოს შესახედავი უ წ ყ ლ ტ უ ე ს ტყავისა“ G, ლევიტ 13,32. See also: წყლტუ, წყრტუ =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
წვიმამოუსვლელი: =„თავსა ზედა მთათასა იყო სეგორი: მცირე, უ წ ჳ მ ა რ ი... და უჴმარი“ მ. სწ. 197,12. See also: იხ. წჳმა, წუმა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
წვიმით ურწყველი: =„შენ ხარ ქუეყანაჲ უ წ ჳ მ ე ბ ე ლ ი და არცა ცუარი იყო შენ ზედა“ I, ეზეკ. 22,24. See also: წჳმება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…