დაქცეული, დამხობილი: =„სადა ზ ე დ ა-დ ა ც ე მ უ ლ იყო სახლი იგი შინამყოფთა მათ“ ფლკტ. 158,32. See also: დაცემულ-ი, დაცემა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
«ზედაწერილი», წარწერა: =„ვისი არს ხტი ესე ანუ ზ ე დ ა-დ ა წ ე რ ი ლ ი?“ C—„ვისი არს ხატი ესე ზ ე დ ა-წ ე რ ი ლ ი?“ DE, მრ. 12,16. See also: დაწერილ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
«დადგინებული»: =„ჰრქუა... ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ე ლ ს ა მას მომკალთასა“ M, „ჰრქუა... ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ს ა მომკალთასა“ G, რუთ 2,5;; „ზ ე დ ა-მ დ გ ო მ ე ლ ნ ი ნაყოფთა დავითის მეფისანი“ M, I More…
მისვლა: =„ზედა-მიადგა და ჰრქუა“ ლ. 10, 40. See also: მიდგომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
შეტევა, ზედმისვლა, «მიმართება»: =„ჩ ე მ ი ზ ე დ ა-მ ი ს ლ ვ ა ჲ უცხოთესლთაჲ“ O, II მფ. 5,19; „ზ ე დ ა-მ ი ს ლ ვ ა და ღაღადებაჲ“ O, იობ 39,25;; „ზ ე დ ა-მ ი ს ლ ვ აჲ დაიმარხა ძლევად“ O, —მ More…
=„ზ ე დ ა-მ ი ი ხ ი ლ ო ს უფალმან ღმერთმან... სამწყსოსა მისსა“ pb., —„მ ო ხ ე დ ვ ა ყ ო ს უფალმან... სამწყსოსა თჳსსა“ O, ზაქ. 10,3. See also: მიხილვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
მოწევნა, მოსვლა: =„ორ კაც ზ ე დ ა-მ ო ა დ გ ე ს მათ სამოსლითა ელვარითა“ ლ. 24,4. See also: მოდგომა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…