( -
D I [

ია იბ იგ იდ იე ივ იკ ილ იმ ინ იო იპ ირ ის იტ იფ იქ იღ იყ იშ იძ იწ იჭ იხ იჴ
selected terms: 87 page 4 of 5
ისარ-ი
«საისრელი», «სატყორცი»: =„ი ს რ ი თ ა მისითა ესროდის მტერთა“ Fr., —„ს ა ი ს რ ე ლ ი თ ა ესროდის მტერთა“ pb., — „ს ა ტ ყ ო რ ც ი თ ა; მისითა მშჳლვიდეს მტერთა“ G, რიცხ., 24,8; „ი ს ა რ ნ ი More…
ისარნა
აუზი: =„დაუსუა კუერთხები იგი ი ს ა რ ნ ე ბ ს ა მას წყლის-სასუმელთასა“ O, დაბ.30,38. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ისი
«იგი» (ნაწევარი): =„სისხლი ი ს ი მახჳლისაჲ არს“ O, IV მფ.3,23; „რაჲ არს ადგილი ი ს ი, რომელ ჩას?“ O, მფ.28,17; „მთაჲ ი ს ი კეთილი“; G, — „მთაჲ ი გ ი კეთილი“ M, II შჯ. 3,25. More…
ისრაჲტელ-ი:
=„კაცნო ი ს რ ა ჲ ტ ე ლ ნ ო, რომელნი-ეგე... მიუთხრობთ“ მრთ. S. კ.იერ.-მარტ. 188,27. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ისრის-პირ-ი
«საჩხვლეტელი», შუბი ისრისა: =„სარეცელნი მისნი —ი ს რ ი ს-პ ი რ ნ ი მახჳლნი“ M, —საწოლი მისი —ს ა ჩ ხ ვ ლ ე ტ ე ლ ი ლესული“ pb., იობ.41,21;; „იგინი იყვნეს ვითარცა ი ს რ ი ს-პ ი რ ნ ი“ More…
ისრის-სატყორცებელ-ი
უტევანი (143 ნაბიჯი —საბა): =„დაჯდა წინაშე მისსა შორს, ვითარ ი ს რ ი ს-ს ა ტ ყ ო რ ც ე ბ ე ლ“ O, დაბ. 21,16. See also: სატყორცებელ-ი, ტყორცება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
იტი
«-ელი»: =„მოაბ ი ტ ი“ G, —„მოაბ ე ლ ი M, რუთ. 1,21. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
იფქლ-ი
«იფქლვილი», ხორბალი; «ფქვილი», «ნაყოფი»: =„გამოსძეგუდა ი ფ ქ ლ ს ა კუერთხითა საწნეხელსა შინა“ M, —„კუერთხვიდა ი ფ ქ ლ ვ ი ლ ს ა საწნეხელსა შინა“; G, მსჯ. 6,11;„შეკრიბოს ი ფ ქ ლ ი თჳსი More…
იფქლვილ-ი
«იფქლი»: „ =გამოსძეგუდა ი ფ ქ ლ ს ა კუერთხითა საწნეხელსა შინა“ M, —კუერთხვიდა ი ფ ქ ლ ვ ი ლ ს ა საწნეხელსა მისა“ G, მსჯ. 6,11. See also: იფქლ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
იქედნე:
vipera, aspis: =„ასპიტსა და ი ქ ე დ ნ ე ს ა ზედა ხჳდოდი შენ“ ფს. 60,13; „ნაშობნო ი ქ ე დ ნ ე თ ა ნ ო“ მთ. 3,7; „იქედნჱ სიტფოისა; მისგან გამოჴდა“ საქ. მოც. 28,3. =აბულაძე ილია, More…
იქი
«ეგერა»: =„აჰა აქა არს ქრისტე, გინა ი ქ ი“ DE, —„აჰა ესერა არს ქრისტე, ანუ ე გ ე რ ა“ მთ.24,23; სლვასა ჩუენსა აქა და ი ქ ი ვეკუეთებოდით“ მ.სწ.25,28. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
იქიმდე
იქამდე: =„წარვიდეთ ვიდრე ი ქ ი მ დ ე“ O, დაბ. 22,5. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
იქნამონ
=„არს მჴეცი, რომელსა სახელი ჰრქჳან ი ქ ნ ა მ ო ნ, რომელი ითარგმნების ვ ი კ ტ ო ლ“ ფიზ. XXIX, 2. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
იქცევის-ი
მბრუნავი, მოტრიალე: =„განადგინა ქერობინი იგი მოტყინარე და მახჳლი ი ქ ც ე ვ ი ს ი კარისაგან სამოთხისა“ მ.სწ. 101,30. See also: ქცევა ◊ «სადგმელი იქცევისი», ფოჩი: "ი ქ ც ე ვ More…
იღუნალ-ი
«დადრეკილი», მოხრილი: =„სული ჭუვნიერი... რომელ ვალნ ი ღ უ ნ ა ლ“ I, —„სულმან შეწუხებულმან... რომელ ვალს, სულმან დ ა დ რ ე კ ი ლ მ ა ნ“; pb., ბარ. 2,18. See also: ღუნვა,ღონება =აბულაძე More…
იყ-ი
«თაფლუჭი», არაყი, «სათრობელი»: =„სათრობელი და ი ყ ი არა სუას“ C, —„თ ა ფ ლ უ ჭ ი არა სუას“ DE, ლ.1,15; „ღჳნოჲ და ი ყ ი შესაწირავთაჲ მათ კერპთაჲ არა ესუა“ ფლკტ. 136,4 =აბულაძე ილია, More…
იშჳთ
«უნებლიეთ»; «ნუ დაჴშირებულ», დრო და დრო: =„რომელმან მოკლას მოყუასი ი შ ჳ თ“ M, —„რომელმან უკუეთუ სცეს მოყუასი უ ნ ე ბ ლ ი ე თ“ G, II შჯ. 19,4; „ნ უ; დ ა ჴ შ ი რ ე ბ უ ლ აღიყვან More…
იშჳთ-ი
=„არა ყოველთა საცნაურ არს იგი, არამედ ი შ ჳ თ ს ა კაცსა ხოლო“ სჳმ. სალ.340v =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
იძრვის-ი
მოძრავი; ქუეწარმავალი: =„აკურთხენით ვეშაპნი და ყოველნი ი ძ რ ვ ი ს ნ ი წყალთა შინა“ I, დან. 3,77; არს რომელიმე ი ძ რ ვ ი ს ი, რომელი იწოდების გრძღაბი“ ფიზ. XVII,I. See also: ძრვა More…
იძულება
«წუევა», «მძლავრობა», ძალის დატანება, შეწუხება, შევიწროება: =„ყოველი ვინმე მისა მიმართ ი ი ძ უ ლ ე ბ ი ს“ DE, — „ყოველივე მას ჰ მ ძ ლ ა ვ რ ო ბ ს“ C, ლ. 16,16;„ა ი ძ უ ლ ა; მოწაფეთა თჳსთა More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9