საჩრდილობელი: =„მოიყვანეს იგი მრავლითა პატივითა და გავალაკითა ს ა გ რ ი ლ ო ბ ე ლ ი თ ა“ Sin.—11,374r. See also: გრილობა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მეომრობა: =„ვინ-მე სადა ს ა გ რ ო ბ ნ თჳსითა საგზლითა?“ I კორ. 9,7; „რაჲთა ჰ ს ა გ რ ო ბ დ ე მას შინა კეთილსა მას ს ა გ რ ო ბ ა ს ა" I ტიმ. 1,18. ◊ ჯარისკაცობა: „მოუჴდა More…
კუდიანი, მწვალებლური: =„გრძნეული არს კაცი ესე და აღმოიკითხავს რასმე ს ა გ რ ძ ნ ე ბ ო ს ა. მ. ცხ. 180 v. See also: გრძნება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ნესტარი: =„ს ა გ უ მ ე რ ე ლ ი თ ა სასიკუდინოჲთა და განტუეპოს შენ“ ფიზ. XVII 33. See also: გუმერა, გმერა, გურემა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
სადაც: =„ს ა დ ა-იგი იყო ყრმაჲ, მდებარჱ მ კ უ.დ ა რ ი“ საკ. წიგ. II 127,36. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
საიდან: =„ს ა დ ა ნ ი ხართ?“ მ. ცხ. 235v. See also: სადა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„ს ა დ ა გ ა ვ ნ ი უკუე და დასაწუველნი... არიან“ მ. ცხ. 49r. See also: დაგვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
სადაღავი: =„ბრძანა რკინისა სავარცხალთა შექმნაჲ და ს ა დ ა გ ვ ე ლ თ ა ჲ“ საკ. წიგ. II 76,5. See also: დაგვა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
სადაც (გინდა): =„არა აქუნ ჴელმწიფებაჲ ს ა დ ა ვ ე მიცემად“ ი.-ე. 45,2. See also: არასადა, ნუსადა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
«ოდესმე», ზოგჯერ; სადმე, მაშასადამე: =„იყოს თუ ს ა დ მ ე“ pb., „უკუეთუ იყოს ო დ ე ს მ ე“ G, ისუ ნ. 22,28; „ს ა დ ა მ ე დედალ არს, ს ა დ ა მ ე მამალ“ ფიზ. XXVII 5; „ნუუკუე მო-ს ა დ ა მ More…
«სამზირი», «სამსტრო»: „მივიდეს ს ა დ ა რ ა ნ ო დ“ M,―„წარვიდეს ს ა მ ზ ი.რ ა დ“ G, ისუ ნ. 8,9; „მრავალ ს ა დ ა რ ნ ე არს ეშმაკისაჲ« O, ზირ. 11,31; „სხუაჲ მთავარი მოვალს... მაღნართაჲთ ს ა დ More…
შუა დარბაზი: =„რომელი შევიდოდის ს ა დ ა რ ო თ ა დ, მოკუედინ“O, IV მფ. 11,8. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page