შენაწევრებულობა: =„ქმნულებაჲ მათი წამებს, რამეთუ რომელიმე არს შ ე დ გ მ უ ლ ე ბ ი თ“ ბალ. 71,12. See also: შედგმა, შეუდგამ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უკან: =„ნუ მიხუალთ შ ე დ გ ო მ ა დ მათა“ ლ. 21,8. See also: შედგომა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
შეყვანა: =„წყალნი იგი, რომელ შ ე ა დ ი ნ ნ ა ქალაქსა მას“ О, IV მფ. 20,20. See also: დინება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
დავიწყება: =„ნუუკუე შ ე გ ა ვ ი წ ყ დ ე ს შენ“ О, ზირ. 23,19. See also: ვიწყება =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„შ ე ვ ლ ე ს მუნ გზა გურიისა“ ქ. ცხ. 198,2. See also: ვლა =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«მივლინება», შეგზავნა, შეყენება: =„შ ე ა ვ ლ ი ნ ე ს ხადად მისა“ C,—„მ ი უ ვ ლ ი ნ ე ს მას და გამოჰხადოდეს“ DE, მრ. 3,31; „რაჲთამცა შ ე ვ ლ ი ნ ა იგი მეფისა“ О, II მფ. 14,29;; „შ ე ა ვ ლ ი More…
«მეოტ ქმნა»: =„რომელიცა შ ე ი ვ ლ ტ ო დ ი ს მუნ და ცხოვნდეს“ G, —„რომელ-იგი მ ე ო ტ-ი ქ მ ნ ე ს და შევარდეს ქალაქსა მას, განერეს“ M, II შჯ. 19,4.; „რომელნი მისცნეთ შ ე ლ ტ ო ლ ვ ა დ მუნ More…
to main page 
top of page