დაიმედებული, მოიმედე: =„გ უ ლ ს ა ვ ს ე ვარ შენდამი“ მ. ცხ. 279r. See also: სავსე =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«გულსავსება»: =„სახარებაჲ ესე არა იყო თქუენდა მიმართ სიტყჳთ ხოლო, არამედ... გ უ ლ ქ ვ ე ლ ე ბ ი თ ა მრავლითა (გ უ ლ ს ა ვ ს ე ბ ი თ ა მრავლითა)“ O, I თეს. 1,5. =აბულაძე ილია, „ძველი More…
გულჩვილი: =„ვიქმნეთ ჩუენ მოწყალე, სახიერ და გ უ ლ ჩ ჩ ჳ ლ ყოველთა ზედა მწუხარეთა და ჭირვეულთა“ მ. სწ. 54,22. See also: ჩჩჳლ-ი, ჩჳლ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ბოროტი, ცუდი, ავი: =„გ უ ლ ძ ჳ რ რაჲმე იყოს შენთჳს მთ. 5,23. See also: ძჳრ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
(გულძჳრ-ი.) ბოროტება, სიავე: =„რომელსა მტერი ესუას და გ უ ლ ძ ჳ რ ო ბ ა ჲ ეპყრას გულსა შინა თჳსსა“ მ. სწ. 27,19. See also: ძჳრება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
გულმართლობა: =„არა ჰმსახურებდ შენ უფალსა ღმერთსა შენსა სიხარულით და გ უ ლ წ რ ფ ე ლ ე ბ ი თ“ M, II შჯ. 28,47. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«ჭენება», კვრა, ცემა: =„ლახურითა უ გ უ მ ი რ ა (უ გ მ ი რ ა C) გუერდსა მისსა“ ი. 19,34; „მ ი გ უ მ ი რ ა მე კუერთხითა მით სამგზის“ პოვნ. სტეფ.; 658,19; „უკუეთუ მტერობით უ გ უ მ ი რ ო ს (უ More…
მოწყლული, დაჭრილი: =„დაეცნენ… გ უ მ ე რ ი ლ ნ ი გარეშე“ I, იერემ. 51,4. See also: განგუმერა, განგურემა, დაგუმერა, საგუმერელ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
to main page 
top of page