( -
D I [

მა მბ მგ მდ მე მვ მზ მთ მი მკ მლ მმ მნ მო მპ მჟ მრ მს მტ მუ მფ მქ მღ მყ მშ მჩ მც მძ მწ მჭ მხ მჯ მჴ
მი მი- მია მიბ მიგ მიდ მიე მივ მიზ მით მიკ მილ მიმ მინ მიპ მირ მის მიტ მიუ მიფ მიქ მიღ მიყ მიშ მიჩ მიც მიძ მიწ მიჭ მიხ მიჯ მიჰ მიჴ
selected terms: 323 page 6 of 17
მიმოგანთქუმა
«თქუმა»: =„მ ი მ ო გ ა ნ ი თ ქ უ ა ს (ი თ ქ უ მ ო დ ი ს DE) საჴსენებელად მაგისა“ მრ. 14,9. See also: თქუმა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მიმოგდება
გადაგდებ-გადმოგდება: =„ვითარცა ყრმანი რაჲ იმღერიედ ბირთჳთა მ ი მ ო გ დ ე ბ ი თ“ მ. სწ. 253,5. See also: გდება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მიმოგება
«მიმოდაჴდომა», «მიმოდაბნევა»: =„მოციქულნი იგი მ ი მ ო ე გ ნ ე ს (მიმოდაჴდეს Շ) და ახარებდეს სიტყუასა მას ცხოვრებისასა“ q,— „რომელნი-იგი; მ ი მ ო დ ა ი ბ ნ ი ნ ე ს, ვიდოდეს და ახარებდეს More…
მიმოდაბნევა
«მიმოდაჴდომა», «მიმოგება», გაბნევა, გაფანტვა: =„რომელნი-იგი მ ი მ ო დ ა ი ბ ნ ი ნ ე ს, ვიდოდეს და ახარებდეს სიტყუასა მას ცხორებისასა“ G, — „მოციქულნი იგი მიმოდაჴდეს; (მ ი მ ო ე გ ნ ე ს q) More…
მიმოდაბნეულ-ი
გაბნეული, დაფანტული: =„გონებითა მ ი მ ო დ ა ბ ნ ე უ ლ ი თ ა ილოცვენ“ მ.ცხ.15r. See also: დაბნევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
მიმოდაგება
«მიქცევა»: =„მ ი მ ო დ ა ე გ ე ნ ყოველნი კაცნი ისრაჱლისანი თითოვეულად საყოფელსა თჳსსა“ O, „მ ი ი ქ ე ც ი თ კაცნი ისრაიტელნი სოფელსა შინა თქუენსა“ pb., II მფ. 20,1. See also: დაგება More…
მიმოდადება
«ქადაგება», «მიმოდათქუმა», მითხრობა: =„უფროჲს მ ი მ ო დ ა ს დ ე ბ დ ე ს“ DE,—„უმეტესად ქ ა დ ა გ ე ბ დ ე ს“ C, მრ. 7,36; „მ ი მ ო დ ა ს დ ვ ა თ ნესტჳსა; ჴმითა ყოველსა ქუეყანასა“ pb.,—„მ ი More…
მიმოდაზრუნვა
ზრუნვა, შრომა, გართობა: =„მართა მ ი მ ო დ ა ზ რ უ ნ ვ ი დ ა მრავლისათჳს მსახურებისა“ ლ. 10,40. See also: დაზრუნვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მიმოდათესვა
«მიმოთესვა», გაბნევა, გაფანტვა; «განთესვა»: =„ვითარ-იგი მ ი მ ო დ ა ს თ ე ს ნ ა“ pb.,–„ვითარ მ ი მ ო ს თ ე ს ნ ა ძენი ადამისნი“ G, II შჯ. 32,8; „მ ი მ ო დ ა გ თ ე ს ნ ე; თქუენ წარმართთა More…
მიმოდათესულ-ი
გაბნეული, გაფანტული: =„ათორმეტთა ნათესავთა მ ი მ ო დ ა თ ე ს უ ლ თ ა გიხაროდენ“ იაკ. 1,1. See also: დათესვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მიმოდათრევა
თრევა: =„უბრძანა... მ ი მ ო დ ა თ რ ე ვ ა ჲ მისი ქალაქსა“ ფლმ. 295r. See also: დათრევა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
მიმოდათქუმა
«მიმოდადება», მითხრობა; «მიმოუწყება»: =„მ ი მ ო დ ა თ ქ ჳ თ საყჳრისა ჴმითა ყოველსა შინა ქუეყანასა“ G,—„მ ი მ ო დ ა ს დ ვ ა თ ნესტჳსა ჴმითა ყოველსა ქუეყანასა“; pb., ლევიტ. 25,9; „უფალი მ ი More…
მიმოდამტაცებელ-ი
მიმტაცებელი: ="იჴსენ გლახაკი ჴელთაგან ძლიერისათა… დავრდომილი მ ი მ ო დ ა მ ტ ა ც ე ბ ე ლ თ ა გ ა ნ მისთა“ ფს. 34,10. See also: მიმოდატაცება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
მიმოდაპკურება
«წთოლა», დაცვარვა, მოსხურება: =„ღრუბელნი მ ი მ ო დ ა ა პ კ უ რ ე ბ დ ე დ სიმართლესა“ I, ― „ღრუბელნი წ თ ო დ ე დ სიმართლესა“ O, ეს. 45,8. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მიმოდასლვა
მიმოსვლა: =„ცუდად მ ი მ ო დ ა ვ ა ლ ნ და ეფეშუებინ“ მრთ. S. ოქრ.-მარხ. და იონ. 104,17. See also: დასლვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მიმოდასტუანვა
«მიმოხედვა»: =„მ ი მ ო დ ა ი ს ტ უ ა ნ ვ ი დ ა იესუ, რაჲთამცა იხილა“ C, ― „მ ი მ ო ი ხ ე დ ვ ი დ ა იესუ, რაჲთა იხილოს“ მრ.5,32. See also: დასტუანვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
მიმოდატაცება
«მიმოტაცება», «იავარ-ყოფა»; ღელვით გვემა: =„სიტყუაჲ და საქმჱ მისი, ვითარცა ფურცელი ქარისაგან, მ ი მ ო დ ა ი ტ ა ც ე ბ ი ნ“ მ. სწ. 237,20; „მ ი მ ო დ ა ი ტ ა ც ე ბ დ ე ს; მას ყოველნი More…
მიმოდატაცებულ-ი
(მიმოდამტაცებელი.) გაძარცული: =„იხილა, ვითარ იყო ერი იგი წარტყუენულ და მ ი მ ო დ ა ტ ა ც ე ბ უ ლ“ I, ეს.–42,22. See also: დატაცება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მიმოდაფენა
«მიმოთესვა», გაშლა, გაფენა: =„ვითარ მ ი მ ო ს თ ე ს ნ ა (მ ი მ ო დ ა ფ ი ნ ნ ა M) ძენი ადამისნი“ G, II შჯ. 82,8. See also: დაფენა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
მიმოდაქონება
«მიმოქონება», ჩამოტარება, მიმოტარება: =„ესრჱთ მ ი მ ო დ ა ა ქ უ ნ დ ა“ საქ. მოც. 27,17; „მ ი მ ო დ ა ა ქ უ ნ დ ა მათ შორის“ M,—„მ ი მ ო ა ქ უ ნ დ ა ისრაჱლსა შორის“ G, ისუ ნ. 24,33. More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9