=„ჟამი სხლვისაჲ მოიწია“ O, ქება 2,12. See also: განსხლვა, ნასხლევ-ი =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
=„სასუმელი... ღჳნითა ურწყოჲთა სავსეა ს ხ მ უ ლ ი თ ა“ Ⴀ, ფს.74,9. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
«რომელიმე», მეორე, უცხო: =„ს ხ უ ა ნ ი იტყოდეს“ C, ―„რ ო მ ე ლ ნ ი მ ე იტყოდეს“ DE, მრ. 6,15ლ; „მოვიდა სიმონ-პეტრესა და ს ხ ჳ ს ა მის მოწაფისა“ ი. 20,2; „კაცმან ს ხ უ ა მ ა ნ შეჭამოს იგი“; More…
სხვანაირი: =„იყო ლოცვასა მას მისსა ხილვაჲ პირისა მისისაჲ ს ხ უ ა ს ა ხ ე“ ლ.9,29. See also: სახე =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; More…
«ერთი იგი», მეორე: =„მოეგო, ვითარცა ი გ ი ს ხ უ ა ჲ“ C, ― „მოეგო, ვითარცა ე რ თ ი ი გ ი“ DE, ლ. 6,10. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
სხვა რამე, სხვაგვარი: =„არა თუ ს ხ უ ა ს ა რ ა ს მივსწერთ“ II კორ. 1,18. =აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page