See also: გულისხმიერ-ი, გულისხუმიერ-ი, გულისჴმიერ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
=„მოველოდე ღმერთსა... გ უ ლ ი წ რ ე ბ ი ს ა გ ა ნ ნიავქარისა“ ფს. 54,79. See also: იწროება 2. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
ცბიერი, მზაკვარი: =მოყუასსა შენსა ზედა გ უ ლ მ ა ნ კ ი ე რ ხარ და ძჳრსა იჴსენებ“ მ. სწ, 27,29. See also: მანკიერ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
მშიშარა: =„გ უ ლ მ ე დ გ ა რ ხართ“ მთ. 8,26. See also: მედგარ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
«განრისხება»: =„გ უ ლ მ ო წ ყ ე ი ქ მ ნ ა მოსე ელიაზარს ზედა“ G, — „გ ა ნ უ რ ი ს ხ ნ ა მოსე ელიაზარს“ O, ლევიტ. 10,16. See also: ქმნა 2. =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
განრისხებული, «მრისხანე», «კადნიერი», გულმოსული: =„გულის-წყრომამან გ უ ლ მ წ ყ რ ა ლ ი ს ა მ ა ნ აღადგინის ლალვაჲ“ O, ზირ. 28,10; „კაცი გ უ ლ მ წ ყ რ ა ლ ი არა შუენიერ არს“; O, იგ. სოლ. More…
=„იყო შენ გ უ ლ პ ე ბ უ ლ ხილვითა მით თუალთა შენთაჲთა“ M, II შჯ. 28,34. See also: პება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
დაიმედება, იმედი: =„გან-სადა-ვირთხ ობოლსა ზედა ჴელი ჩემი გ უ ლ პ ყ რ ო ბ ი თ“ O, იობ 31,21. See also: პყრობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…