( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
აზა აზე აზნ აზრ
selected terms: 8 page 1 of 1
აზავერ-ი
(აზავრისა) ხარი: =„მოართუმიდეს მათ აქლემებითა და ჯორებითა და ვირებითა და ა ზ ა ვ რ ე ბ ი თ ა საზრდელსა“ M, 1 ნშტ. 12,40. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - More…
აზარპეტ-ი
See also: აზრაპეტ-ი, აზარპეტ-ი =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.
აზელა
ფეხით ტკეპნა, თელვა: =„ა ზ ი ლ ე (თიჴაჲ) ბზითურთ და განაჴმე ვითარცა ალიზი“ ს. გაბალ.-მოც. საჴს. 96,20. See also: ზელა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
აზნა
კეთილშობილი: =„უკუეთუ ა ზ ნ ა იყოს, ვიპყრა იგი ჩემდა ცოლად, და უკუეთუ მჴევალი იყოს, მივსცე სასყიდელი მისი და იყოს იგი ჩემდა ხარჭად“; Sin.—11,78v. See also: აზნება =აბულაძე ილია. More…
აზნაურ-ი
თავისუფალი, არამონა; წარჩინებული წოდებისა ან გვარისა, დიდებული, „მდიდარი“, „მთავარი“: =„კაცი ვინმე ა ზ ნ ა უ რ ი წარვიდოდა შორსა სოფელსა“ ლ. 19,12; „მზა უყო პური... ა ზ ნ ა უ რ თ ა More…
აზნაურება
თავისუფლება; კეთილშობილება, პატივი: =„ა ზ ნ ა უ რ ე ბ ი თ ა მით, რომლითა ქრისტემან განგუააზნაურნა, მტკიცედ სდეგით“ გალატ. 5,1; „მისგან ა ზ ნ ა უ რ ე ბ ა ს ა; და მხიარულებასა სულისასა More…
აზნება
გვაროვნობა, ტომობა. =„სირცხლეულ ქმნის ა ზ ნ ე ბ ა ჲ და აზნაურებაჲ იგი მისი“ Atli.—17, 325r. See also: აზნა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა More…
აზრაპეტ-ი, აზარპეტ-ი
მნე ქვეყნისა ან სამეფო კარისა: =„და ვითარცა ესმა ა ზ რ ა პ ე ტ ს ა სომხითისასა ჴმაჲ იგი ამბოხისა მის“ იზტ. 116,5; „ბრინკა ა ზ რ ა პ ე ტ მ ა ნ თქუა“ თევდრ. 354; „ა ზ ა რ პ ე ტ ი ს ა ქუეშე More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9