ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ა ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
აკე აკი აკრ აკუ
selected terms: 4
 
 page 1 of 1
აკელდამა
აკლდამა, „დაბაჲ სისხლისაჲ“ (სიტყვა-სიტყვით): =„ეწოდაცა დაბასა მას თჳსითა სიტყჳთა მათითა აკელდამა, ესე-იგი არს დაბაჲ სისხლისაჲ“ საქ. მოც. 1,19. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის More…
აკიდება
See also: აღკიდება, აკიდება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აკრება
შეკრება, მოგროვება: =„აკრიბნა ყრმამან მან საისრელნი იგი“ O, I მფ. 20,38. See also: კრება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
აკუმ-ი
ტაბლა ან დასაჯდომი: =„დაჯდა აკუმსა ჭამად პურისა“ Ier.-140,182v. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“. - გამომცემლობა „მეცნიერება“ თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9