ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ა ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ალა ალე ალვ ალი ალმ ალო ალქ
selected terms: 8
 
 page 1 of 1
ალაგ-ი
ბილიკი, გზა; კვალი: =„წრფელ ყვენით ა ლ ა გ ნ ი მისნი“ მთ. 3,3; „ცთომილ არიედ ა ლ ა გ ნ ი მისნი და არა საცნაურ“ O, იგ. სოლ. 5,6. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ალაფ-ი
«ნატყუენავი», ნაძარცვი, ნადავლი: =„მოიღეს... ტყუე და ნატყუენავები და ალაფი ბანაკად“ G, რიცხ. 31, 12; „გავგზავნენ ყოვლგნით ლაშქარნი, ა ლ ა ფ ი ავაღებინე“ რუსთ. 455,1; „თჳნიერ საცხოვართა და More…
ალელუჲა
ალილუჲა: =„გალობს დაუცხრომელად ა ლ ე ლ უ ჲ ა ს ა ოდენ“ მ. ცხ. 91r. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ალვა
სულნელ-საკმეველი: =„მისცეს... ა ლ ვ ა ჲ ასი ლიტრაჲ“ ი.-ე.23,5. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ალიზ-ი
უწვავი აგური: „მოიღე თავისა შენისა ალიზი... და გამოსწერო მას ქალაქი იერუსალჱმი“ O, ეზეკ. 4,1; „განაჴმე ვითარცა ალიზი“ გაბალ. 96,21; „ა ლ ი ზ ი, რომელსა არა ედვას ქუეშე საფუძველად ქვაჲ პირსა More…
ალმურ-ი
See also: არმურ-ი, არმულ-ი, ალმურ-ი =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ალო, ალოვე, ალოეჱ
See also: ჰალო, ალოვე, ალოეჱ, ალო =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ალქატ-ი
ღარიბი, ღატაკი: „ ="მარადის სიტყჳთა ჰყუედრინ და ჰგუემნ (მდიდარი ცოლი ქმარს), ვითარცა კუერთხითა, და ეტყჳნ: ჩემგან მიკჳრს, რომელ შენ სახესა ა ლ ქ ა ტ ს ა; ცოლ-ვეყავ“ მ. სწ. 416,20(!). More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9