( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ან ანა ანბ ანგ ანდ ანე ანთ ანკ ანპ ანტ ანუ ანძ ანჯ
selected terms: 8 page 1 of 1
ანდამატია
See also: ადამა, ადამანტ-ი, ადამატ-ი ანდამატია =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ანდეზ-ყოფა, ანდერზ-ყოფა
«ახილვის-ყოფა», «აღრაცხა», დათვალიერება, აღლუმი: =„ა ნ დ ე ზ-ყ ო ს მომგებელისა თანა მისისა“ G, „აღირაცხენ მომგებელისა თჳსისა თანა“ pb., ლევიტ. 25,50; „ა ნ დ ე რ ზ-ყ ო დავით და აღიხილა ერი More…
ანდეზობა, ანდერზობა, ანდერძობა
«აღრიცხვა», «ახილვა»: =„უბრძანა საულ ყოველსა ერსა (ყოვლისა ერისა M) მოწოდებაჲ და ა ნ დ ე რ ძ ო ბ ა ყო (ა ნ დ ე ზ ო ბ ი თ და M) გალგალს“ O, – „და ბრძანა საულ მოწოდებაჲ ყოვლისა ერისა და ა ხ More…
ანდერზობა
See also: ანდეზობა, ანდერზობა, ანდერძობა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ანდერძ-ი, ანდერზ-ი
«წიგნი», დანაბარები; წინა ან ბოლოსიტყვაობა გადამწერისა ან ავტორისა: =„ა ნ დ ე რ ძ ი, დაწერილი მკუდართა შემდგომად, მტკიცე არს“ pb., – „წ ი გ ნ ი, დაწერილი შემდგომად მკუდართა, მტკიცე არს“ More…
ანდერძის-მწერალ-ი
«წიგნის მწერალი»: =„ვიდრე ცოცხალ-ღა არნ ა ნ დ ე რ ძ ი ს-მ წ ე რ ა ლ ი (წიგნის მწერალი Q) იგი“ ჰებრ. 9,17. See also: მწერალ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
ანდერძობა
See also: ანდეზობა, ანდერზობა, ანდერძობა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ანდრიატ-ი
გამოსახულება: =„და სუეტსა მას ზედა ა ნ დ რ ი ა ტ ი, სუეტი კეცისაჲ მარილოვანი“ H– 341,282. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9