არარსებული: =„გამოირჩინა... ა რ ა-ა რ ს ნ ი იგი, რაჲთა არსნი იგი განაქარვნეს“ I კორ. 1,28; „უწესნ ა რ ა-ა რ ს ს ა მას, ვითარცა არსსა“; ჰრომ. 4,17; „შეგიცვალებიეს არსი ა რ ა-ა რ ს ა დ“ მ. More…
არყოფა: =„დაჰბადა კაცი ა რ ა-ა რ ს ე ბ ი ს ა გ ა ნ არსად“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 180,11. See also: არსება, არსობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
სხვა ხალხი: =„ვჰრქუა ა რ ა-ე რ ს ა ჩემსა“ O, ოვსე 2,24. See also: ერ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
უკეთური; ცუდი: =„მივსცენ მათ ბრძანებანი ა რ ა-კ ე თ ი ლ ნ ი“ I, ეზეკ. 20,25. See also: კეთილ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
არას-მქონეობა: =„ჩემი იგი ღმერთი... დათმენისა და ა რ ა-მ ო ფ ა ს ე ო ბ ი ს ა ჲ“ ლონგ. 189,24. See also: მოფასეობა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უპატიო: =„რომელი-იგი გუგონიეს ა რ ა-პ ა ტ ი ო ს ა ნ გუამისაჲ მის, ამას პატივსა უმეტჱსსა მივსცემ“ I კორ. 12,23. See also: პატიოსან-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
უჟამო, უდროო: =„ნუუკუე მოჰკუდე ა რ ა-ჟ ა მ ს ა შენსა“ O, ეკლ. 7,18. See also: ჟამ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ურწმუნოება: =„ბოროტ არს ა რ ა ს ა რ წ მ უ ნ ო ე ბ ა ჲ“ მრთ. A, კირ. იერ.-სინან. 65. See also: სარწმუნოება, სარწმუნოვება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
(არად-საჴმარ-ი) გამოუსადეგარი: =„ვითარცა ჭურჭერი ა რ ა ს ა ჴ მ ა რ ი (შეურაცხ იქმნა)“ O, იერემ. 22,28. შდრ. See also: საჴმარ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
უღირსი: =„რაჲთა განარინნეს იგინი უშჯულოჲსა და ა რ ა-ღ ი რ ს ი ს ა და ბილწისა მის ქორწილისაგან“ რიფს. 170,3; „ა რ ა-ღ ი რ ს; ვარ მაგის“ შუშ. II 27. See also: ღირს-ი =აბულაძე ილია, More…
to main page 
top of page