=„დასხდა... ას-ასი და ერგასის-ერგასისი“ DE, – „ინაჴ-იდგეს... ა ს-ა ს მ ა ნ“ C, მრ. 6,40. See also: ას-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
100: =„რომელსა თანა-ედვა მისი ა ს ი დრაჰკანი“ მთ. 18,28; „ყო ნაყოფი ა ს ი წილი“ ლ. 8,8; „ა ს წლის სადამე იყო“ ჰრომ. 4,19;; „უკუეთუ ა ს ი ს ა წლისასა ესუას“ O, დაბ. 17,17. იხ. , ას-ასი, More…
მეშველი, შემწე: =„უკუეთუ ვისმე იპოვის ა ს ა ბ ი ა ჲ და ერთი-მეორისა მეშუელი... ფიცხლად წუართის“ ი.-ე. 36,17. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა More…
მოსარვა: =„გავიდის... ვენაჴთა ა ს ა რ ვ ა ს ა, გინა თუ აჯოჯვასა, გინა თუ სთულებასა“ ი.-ე. 42,1; „ვენაჴი იგი... რომელი შემდგომად; დასხმისა და ა ღ ს ა რ ვ ი ს ა და შეზღუდვისა... და ყოვლით More…
153: =„გამოითრევდა ბადესა მას ქუეყანად, სავსესა დიდ-დიდითა თევზითა, რომელი იყო ა ს ე რ გ ა ს ი ს და ს ა მ“ ი. 21,11. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). More…
150: =„ა ს ე რ გ ა ს ი ს ნ ი იგი ფსალმუნნი დაისწავლნა“ შუშ. XII 3. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
100: =„მოაქუნდა (ნაყოფი) ოცდაათეული, სამოცეული და ა ს ე უ ლ ი“ მრ. 4,8. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
100.000: =„მისცა ა ს ი ა თ ა ს ი კაცი“ ქ. ცხ. 26,4. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ასის მეთაური, «მტარვალი»: =„მოუწოდა ა ს ი ს-თ ა ვ ს ა მას“ DE, – „მოუწოდა მ ტ ა რ ვ ა ლ ს ა მას“ C, მრ. 15,44; „დაადგინენ იგინი მათ ზედა...; ა ს ი ს თ ა ვ ა დ“ O, გამოსლ. 18,21. See More…
ასწილად, ასჯერ: =„რომელნი-იგი ასკეცად უზეშთაეს არიან ქუეყნიერთა ამათ“ ბალ. 104,7. See also: კეცად =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
triticum dicoccum: =„იფქლი და ა ს ლი არა იგუემა (სეტყჳთა)“ O, გამოსლ. 9, 32; „თავით კერძო მისა ჴუეზაჲ ერთი ა ს ლ ი ს ა ჲ და სტამნითა წყალი“; O, III მფ. 19,6; „სთესის... ფეტჳ და ა ს ლ ი More…
=„მოსწყდეს იგინი ა ს ლ ო ბ ა თ ა დასაბამსა, დღეთა მათ ქრთილის მკისათა“ O, II მფ. 21,9. See also: ასლ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
სხეული, ტანი; სხეულის ნაწილი: =„ვითარცა ისარი-ღა ცემულ არნ ა ს ო ს ა კაცისასა“ O, ზირ. 19,12; „არა დაშთეს ჴორცნი; ა ს ო თ ა ჩემთა ზედა“ მარკ. 249v; „ერთსა მას გუამსა მრავალ ა ს ო ე ბ აქუს“ More…
«ასოეულად»: =„განაგონ ა ს ო დ-ა ს ო დ“ O, – „ასოეულ ყონ იგი ა ს ო ე უ ლ ა დ“ G, ლევიტ. 1,6. See also: განასოება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
«ასოდ-ასოდ»: =„გამოირჩიედ მათ თავისა თჳსისად ერთი და ა ს ო ე უ ლ ა დ განყვედ“ O, III მფ. 18,23;; „დაწყჳდნა ორნი ჴარნი და განყვნა ა ს ო (ვ) ე უ ლ ა დ“ I, მფ. 11,7. =აბულაძე ილია. More…
ასოწაჭრილი: =„არა შევიდეს საჭურისი და ა ს ო კ უ ე თ ი ლ ი ეკლესიად უფლისა“ G, II შჯ. 23,1. See also: კუეთილ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
მთავრული ასო: =„და ყოველი ა ს ო მ თ ა ვ ა რ ი, ოქრომელნითა დაწერილი“ A – 484,315. See also: მთავარ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
to main page 
top of page