( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
აფთ აფრ აფს აფფ
selected terms: 8 page 1 of 1
აფთარ-ი
hyena: =„ჴურელი ნუ ა ფ თ რ ი ს ა ჲ არს სამკჳდრებელი ჩემი ჩემდა“ I, იერემ. 12,9 =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აფრა
იალქანი: =„აღიპყრეს ა ფ რ ა ჲ იგი მცირჱ ქარით კერძო“ საქ. მოც. 27,40; „დაუტევნეს... ა ფ რ ა ჲ იგი უბოვანი“; ოქრ.-მარხ. და იონ. 106,2; „იქმნა... ვითარცა ა ფ რ ა ჲ ნავისაჲ“ Q–240,142. More…
აფრენა
See also: აღფრენა, აფრენა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აფრენილ-ი
See also: აღფრენა, აფრენა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აფროდიტ-ი
ცთომილი ვარსკვლავი: =O, იობ 38,23. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აფსიდა
თაღი: =„რომელმან ზეცისა ა ფ ს ი დ ა ჲ ს ა გ ა ნ ექუსორია გყვნა თქუენ“ Ath.–11,106r. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აფსინდ-ი, აფსინთ-ი
აბზინდა, artemisia absinthium: =„მცირე ა ფ ს ი ნ დ ი დაამწარებს დიდსა ჭურჭელსა თაფლსა“ მ. ცხ. 160v; „გარდაიქცა მესამედი წყალთაჲ; ა ფ ს ი ნ თ ა დ“ აპკ. 8,11. =აბულაძე ილია. „ძველი More…
აფფო
მართლაც: =O, IV მფ. 10,9. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9