( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
აღ( აღ- აღა აღბ აღგ აღდ აღე აღვ აღზ აღთ აღკ აღლ აღმ აღნ აღო აღპ აღჟ აღრ აღს აღტ აღუ აღფ აღქ აღღ აღყ აღშ აღჩ აღც აღძ აღწ აღჭ აღხ აღჯ აღჳ აღჴ
selected terms: 34 page 1 of 2
აღსაარება, აღსარება
«მადლობა», კურთხევა; აღიარება, აღთქმა; რწმენა: =„ა ღ უ ვ ა რ ე ბ დ ა უფალსა“ DE, – „ჰ მ ა დ ლ ო ბ და უფალსა“ C, ლ. 2,38; „ეკლესიასა შინა დიდსა ა გ ი ა რ ო შენ“ ფს. 21,26; „რომელმან ა მ ი ა More…
აღსაბურველება
გახსნა, «აღკეცა», გაშიშვლება: =„ა ჰ ღ ს ა ბ უ რ ვ ე ლ ნ ე ფერჴითნი მისნი“ G, რუთ. 3,4; 3,7; „ა ღ გ ე ს ა ბ უ რ ვ ე ლ ნ ე ს უკუანა კერძონი; შენნი განსაქიქებელად ქუსლთა შენთა“ pb.,–„ა ღ გ ე More…
აღსაგებელ-ი
«ტჳრთი», მოწყობილობა: =„თანა-წარიღენ ყოველივე ა ღ ს ა გ ე ბ ე ლ ი თჳსი, რომელ რაჲ იყოს“ II ეზრა 1,4; „კაჰრაულნი ეგე ა ღ ს ა გ ე ბ ე ლ ი თ უ რ თ; (რაჲ არიან?)“ O, – „კარაულნი ეგე ტ ჳ რ თ ი More…
აღსაგზლება
«დამზადება საგზლისა»: =„მოსრულნი ა ღ ე ს ა გ ზ ლ ნ ე ს და განემზადნეს“ G, – „მოვიდეს და ი მ ზ ა დ ე ს ს ა გ ზ ა ლ ი“ M, ისუ ნ. 9,4. See also: საგზლება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული More…
აღსავალ-ი
საფეხური; აღმართი; მაღლობი; კედელი: =„ვითარცა მიიწია იგი ა ღ ს ა ვ ა ლ ს ა მას“ საქ. მოც. 21,35; „არა აღჰჴდე ა ღ ს ა ვ ა ლ თ ა საკურთხეველისა ჩემისათა; გამოსლ. 20, 26; „ქმნა მეფემან ძელითა More…
აღსავსე
სავსე: =„ა ღ ს ა ვ ს ე ვარ ყოვლითა კეთილითა“ ბაბ. 46,3; „მივემთხჳენით... კაცსა... მადლითა საღმრთოჲთა ა ღ ს ა ვ ს ე ს ა“ მ. ცხ. 93r. See also: სავსე =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
აღსავსება
სისავსე, სისრულე: =„განსაგებელად ა ღ ს ა ვ ს ე ბ ი ს ა მის ჟამთაჲსა“ ეფეს. 1, 10. See also: სავსება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
აღსამატებელ-ი
«არდაბაგი», ზღუდეზე მოვლებული გოდლები: =„უკუეთუ ზღუდე არს, აღვაშენნეთ მას ზედა ა ღ ს ა მ ა ტ ე ბ ე ლ ნ ი ვეცხლისანი“ M, –„უკუეთუმცა ზღუდჱ იყო, უშჱნენითმცა; ა რ დ ა ბ ა გ ნ ი ვეცხლისანი“ More…
აღსამაღლებელ-ი
ამამაღლებელი: =„მწე ჩემდა ხარ... ა ღ ს ა მ ა ღ ლ ე ბ ე ლ ა დ თავისა ჩემისა“ ფს. 3,4. See also: აღმაღლება, ამაღლება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
აღსამსთობელ-ი
დილა: =„იყოს ჩემდა ა ღ ს ა მ ს თ ო ბ ე ლ ა დ“ IV მფ. 16,15. See also: აღმსთობა, ამსთობა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
აღსაპყრობელ-ი
ასაღებელი, მხარზე გასადები კეტი: =„კიდობანი იგი შჯულისაჲ და ა ღ ს ა პ ყ რ ო ბ ე ლ ნ ი მისნი“ გამოსლ. 39,35. See also: აღპყრობა, აპყრობა =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
აღსარება
See also: აღსაარება, აღსარება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აღსარვა
See also: ასარვა, აღსარვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აღსასრულ-ი
«მოსრულება»; «უკუანაჲსკნელი», «ოხჭნება», «უხჭნება», ბოლო: =„აღვიდოდა ა ღ ს ა ს რ უ ლ ი ქალაქისაჲ მის ზეცად“ M, –„აღვიდა მ ო ს რ უ ლ ე ბ ა ჲ ქალაქისაჲ ვიდრე ცამდე G, მსჯ. 20,40;; „რაჲ უყოს More…
აღსატრველ-ი
აღსაძვრელი: =„იყვნენ შენდა (ნესტუნი)... ა ღ ს ა ტ რ ვ ე ლ ბანაკთა“ რიცხ. 10,2. See also: აღტრვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
აღსაფხურელ-ი:
=„არა გყუნე ა ღ ს ა ფ ხ უ რ ე ლ“ pb., „არა ვყო თქუენთჳს ა ღ ც დ ა“ I, იერემ. 5,18. =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აღსაღებელ-ი
გასაყრელი ჯოხი ტვირთის ასაღებად: =„დაჰხუროდინ მას ზედა საბურველნი... და განუხუნენ ა ღ ს ა ღ ე ბ ე ლ ნ ი“ რიცხ. 4,6; „ქმნნე ა ღ ს ა ღ ე ბ ე ლ ნ ი; ძელნი ულპოლველნი და შეჰმოსნე იგინი More…
აღსაშურველებულ-ი
«ზეხილული», «განცხადებული», ღია: =„ხილვასა ღმრთისასა მხილველი ძილსა შინა ა ღ ს ა შ უ რ ვ ე ლ ე ბ უ ლ ი თუალითა მისითა“ G,–; „გ ა ნ ც ხ ა დ ე ბ უ ლ არიან თუალნი მისნი“ pb., – „ზე ხილულ More…
აღსაშფოთებელ-ი
ამრევი: =„საფასე ესე... ა ღ ს ა შ ფ ო თ ე ბ ე ლ ი გონებისაჲ“ ბალ. 82,37. See also: აღშფოთება =აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, More…
აღსაშჱნებელ-ი
სასარგებლო: =„სიტყუასა ა ღ ს ა შ ჱ ნ ე ბ ე ლ ს ა უთხრობნ“ მრთ. A, ანტ. დ. 27v. See also: აღშჱნება, აშჱნება, აღშენება, აშენება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9