ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები) - Terms starting with ‘ტ’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ

selected terms: 15

page 1 of 1

აღტაცება: ატაცება, მიტაცება: =„აღიტაცა ესევითარი კაცი ვიდრე მესამედ ცადმდე“ II კორ. 12,2; „აღიტაცა გონებითა“ მრთ. A ანტ. დ. 26v;; „ა ღ ი ტ ა ც ე ს იგი და აღსუეს საჴედარსა უბელოსა“ მ. ცხ. 177V. More…
აღტაცებულ-ი, ატაცებულ-ი: აყვანილი; მოშრიალე; «ფრთოვანი», მთვრალი: =„ღრუბლითა ა ღ ტ ა ც ე ბ უ ლ ი“ ნრს. 78,18; „სდევნიდეს მათ ჴმაჲ ფურცლისა ა ღ ტ ა ც ე ბ უ ლ ი ს ა ჲ G, ლევიტ. 26,36;; „ა ღ ტ ა ც ე ბ უ ლ არნ იგი“ O, More…
აღტევება: «მოხუმა», გამოცემა, გამოღება: =„ა ღ უ ტ ე ვ ნ ი ს რტონი დიდნი“ C, – „მ ო ი ხ უ ნ ი ს რტონი დიდ-დიდნი“ DE, მრ. 4,32; „ა ღ უ ტ ე ვ ა ჴმაჲ“ C,–; „ჴ მ ა-ყო ჴმითა დიდითა“ DE, მრ. 15,37; More…
აღტევებულ-ი: აღტევებულად პოხილ-ი: «თჳთნება», მიშვებულად ნაზარდი: =„შველი ა ღ ტ ე ვ ე ბ უ ლ ა დ პ ო ხ ი ლ ი გამოჴდის უსწავლელად“ O, – „ძჱ თ ჳ თ ნ ე ბ ი ს ა ჲ კადნიერ იყოს“; pb, ზირ. 30,8. See also: ტევება, ტეობა More…
აღტეხა, ატეხა: აღშფოთება, აღელვება; ხმობა: =„ა ღ ტ ე ხ ე ს ერი იგი და ქალაქპეტნი იგი სიტყჳთა მით“ საქ. მოც. 17,8; „აღ ე ტ ე ხ ა და ტიროდეს“ რიფს. 170,4.; „რომელი დაებნია ასურთა მათ აღტეხასა მას მათსა“ More…
აღტეხილ-ი: See also: ღელვა-აღტეხილ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აღტკივება: ატკივება: =„ა ღ მ ტ კ ი ვ დ ა ოდესმე თუალი“ მ. ცხ. 60v. See also: ტკივ(ნ)ება, მტკივნება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, More…
აღტრვა: «ძრვა», დაძვრა, გამართვა: =„მოიქეცით და ა ღ ი ტ რ ე ნ ი თ თქუენ“ II შჯ. 1,7. „აღტრვასა ბანაკისასა“ G, – „ძ რ ვ ა ს ა ბანაკისასა“ pb., რიცხ. 4,15. See also: აღსატრველ-ი =აბულაძე ილია, More…
აღტყდომა, ატყდომა, აღდყდომა: «აღტყინება»; «შეძრწუნება», შეშფოთება; ანთება, დანთება, მოდება: =„ცეცხლებრ ა ღ ტ ყ დ ა გული ჩემი“ Շ, – „ა ღ ე ტ ყ ი ნ ა გული ჩემი“, ფს. 72, 21; „ნუ ა ღ ტ ყ დ ე ბ ი თ“ C, –; „ნუ შ ე ძ რ წ უ More…
აღტყინება: «აღდება», «აღტყდომა», ანთება, წაკიდება: =„ა ღ ა ტ ყ ი ნ ა ცეცხლი ლამპართა შინა“ G, – „ა ღ უ დ ვ ა ცეცხლი ლამპრებსა მას“ O, მსჯ. 15,5; „ა ღ ე ტ ყ ი ნ ა; გული ჩემი“ გ, –„ცეცხლებრ ა ღ ტ ყ დ More…
აღტყინებულ-ი: «დამწუარი»: =„დიდი რისხვაჲ უფლისაჲ აღტყინებულ არს ჩუენ ზედა“ IV მფ. 22 ,13; „ცეცხლი ა ღ ტ ყ ი ნ ე ბ უ ლ არს გულის-წყრომისაგან ჩემისა“; იერემ. 15,14; „იყვნენ წარმართნი აღტყინებულ, ვითარცა More…
აღტყორცება: შესროლა, ასროლა: =„რომელმან ა ღ ს ტ ყ ო რ ც ი ს ქვაჲ აღმართ, თავსავე თჳსსა ზედა დამოჴდეს“ ზირ. 27,27. See also: ტყორცება =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); More…
აღტყუება: სიტყვის თქმა, ამეტყველება: =„ვითარცა ა ღ ი ტ ყ უ ა ყრმაჲ იგი, უმეტჱს ხოლო დაუკჳრდა ყოველთა“ ფლკტ. 154, 10; „ვიდრემდე ა ლ ი ტ ყ უ ა ზაქარია“; ღთშ. შობ. 188, 15. See also: ტყუება More…
აღტყუელვა: ტაშის შემოკვრა: =„ა ღ ი ტ ყ უ ე ლ ნ ა ერმან მან და თქუეს“ IV მფ. 11,12; „ა ღ ი ტ ყ უ ე ლ ე ნ ი თ ჴელნი თქუენნი“ ფს. 46,2 See also: ტყუელვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის More…
აღტჳრთვა, აღტვირთულ-ი: დატვირთული, აკიდებული, «დასხმული»,: =„მის თანა უღლეული ვირთაჲ ა ღ ტ ჳ რ თ უ ლ ი“ G, – ,,მის თანა ორნი იგი კარაულნი დ ა ს ხ მ უ ლ ნი“ M, მსჯ. 19,10. See also: ტჳრთვა =აბულაძე ილია, More…

ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS