ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ა ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
აღ( აღ- აღა აღბ აღგ აღდ აღე აღვ აღზ აღთ აღკ აღლ აღმ აღნ აღო აღპ აღჟ აღრ აღს აღტ აღუ აღფ აღქ აღღ აღყ აღშ აღჩ აღც აღძ აღწ აღჭ აღხ აღჯ აღჳ აღჴ
selected terms: 7
 
 page 1 of 1
აღყვანება
«აღმოგურა», «აღმოყვანება», აყვანა, წაყვანა: =„შემდგომად ზატიკისა ა ღ ი ყ ვ ა ნ ო ს იგი“ G, – „შემდგომად ზატიკობისათა ა ღ მ ო ჰ გ უ ა რ ო ს იგი“ Շ, საქ. მოც. 12,4;; „ა ღ ი ყ ვ ა ნ ე ს იგი More…
აღყოლა
«ამაღლება», კვეხნა: =„სიბრძნესა შენსა ნუ ა ღ ჰ ყ ვ ე ბ ი“ O, – „სიბრძნისა შენისათჳს ნუ ა მ ა ღ ლ დ ე ბ ი“ იგ. სოლ. 3,5. See also: ყოლა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ More…
აღყორვა
ამოყორვა, დახშვა: =„ა ღ ვ ყ ო რ ო გზაჲ მისი“ ოვსე 2,6; „ა ღ ი ყ ო რ ა პირი ქუაბისაჲ“ H–341,600. See also: ყორვა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა More…
აღყრა
აყრა: =„აღიყარა მრავლითა შიშითა და მიიქცა ქვეყანად თჳსა“ S–1141,514. See also: ყრა =აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
აღყუავება
«ყუავილი», აყვავება; გამოყრა, გამოფენა: =„ვიხილოთ, თუ ყ უ ა ვ ი ა ნ ვენაჴნი“ O, – „ვიხილოთ, უკუეთუ ა ღ ყ უ ა ვ ნ ა ვენაჴი“ M, ქებ. 7,12; „ნიში კეთროვნებისაჲ არს,; წუთხისა მიერ ა ღ ყ უ ა ვ More…
აღყუავილება
აყვავება: =„ვითარ მადლი ა ღ ყ უ ა ვ ი ლ დ ე ბი ს“ ეპ. კჳპრ.-დაფლ. 92v; „აღყუავილდა და აღორძნდა... და გარდაეფინნეს რტონი“; H– 341, 142. See also: ყუავილება =აბულაძე ილია, „ძველი More…
აღყუვლება
«ღაღად-ყოფა», ხმობა: =„ა ღ ი ყ უ ვ ლ ა ყოველმან ერთბამად ღაღადებაჲ დიდი და ძლიერი“ G, – „ღ ა ღ ა დ-ყ ო ყოველმან ერმან“... M, ისუ ნ. 6 ,20. See also: ყუილ-ი =აბულაძე ილია, „ძველი More…
ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9